Rękomiecz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Rękomiecz w stylizacji Tadeusza Gajla

Rękomiecz (Rękomierz)polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym, zza muru srebrnego, pół lwa czarnego, wspiętego. Klejnot: Nad hełmem w koronie ramię zbrojne srebrne, trzymające miecz. Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb nadany w 1790 roku, wraz ze skartabellatem Janowi Sterzenbecher, kapitanowi w regimencie Franciszka Piotra Potockiego, starosty szczerzeckiego[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Sterzenbecher.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: 1897, s. 316.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]