RADius (nawigacja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Transponder systemu RADius

RADiussystem referencyjny (system precyzyjnej nawigacji), przeznaczony głównie dla statków z systemem dynamicznego pozycjonowania. Opracowany i opatentowany przez firmę Konsberg Seatex AS. System używa fal elektromagnetycznych z pasma GHz (podobnie jak morskie radary nawigacyjne).

Budowa i działanie[edytuj | edytuj kod]

System składa się z:

  1. Urządzenie nadawczo-odbiorczego wraz z anteną, montowanego zazwyczaj na statku. Antena ma kąt widzenia 90 w pionie i w poziomie. Aby zapewnić działanie niezależnie od wzajemnego położenia anteny i transpondera, można montować kilka anten.
  2. Transponderów, rozmieszczonych zazwyczaj na obiekcie, przy którym statek pracuje (platforma wydobywcza, barka itp.). Transpondery, zasilane bateryjnie lub z zasilacza, mają również kąt widzenia po 90 stopni. Transpondery nadają swoje dane identyfikacyjne (wcześniej zaprogramowane, dzięki temu statek może współpracować z jednym lub wieloma transponderami. Z każdego zainstalowanego transpondera może równocześnie korzystać kilka statków.
  3. Stacji roboczej, czyli komputera z zainstalowanym odpowiednim oprogramowaniem, który na podstawie danych z urządzenia nadawczo-odbiorczego ustala pozycję i parametry ruchu statku względem transponderów.
  4. Konsoli operatora, umożliwiającej sterowanie systemem oraz przesyłanie informacji do systemu dynamicznego pozycjonowania.

Dokładność pomiaru wynosi 0,5 m dla odległości i 0,5 stopnia dla pomiarów kąta. Chociaż zasięg sygnału wynosi ok. 1 km, precyzję potrzebną do operacji DP system zachowuje do odległości 550 metrów między anteną nadawczo-odbiorczą a transponderem.

Wady i zalety[edytuj | edytuj kod]

Do zalet systemu zaliczyć należy:

  1. Wysoką precyzję pomiarów
  2. Niezależność od warunków atmosferycznych (systemy laserowe, jak FanBeam i CyScan są wrażliwe na deszcz, śnieg czy pył)
  3. Brak części ruchomych
  4. Możliwość współpracy z kilkoma transponderami oraz użycia tych samych transponderów przez wiele statków.
  5. Łatwość instalacji transpondera (w porównaniu z systemem Artemis).
  6. Ciągłość pomiarów w pobliżu innych obiektów (odbiór sygnałów DGPS jest zakłócony w pobliżu platform itp.)

Wadami są:

  1. Ograniczony zasięg
  2. Konieczność instalacji skomplikowanych (i przez to drogich) transponderów ("odbłyśniki" do systemów laserowych są znacznie tańsze i prostsze).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]