RAF Syerston
53°01′24″N 000°54′42″W/53,023333 -0,911667 Wieża kontroli lotów w 2006 | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
| Kod taktyczny |
YN lub YM[1] |
| Rodzaj bazy | |
| Typ bazy |
operacyjna |
| Historia | |
| Używana od |
29 listopada 1940[a] |
| Używana do |
19 lipca 1941 |
| Dane taktyczne | |
| Stacjonujące jednostki | |
| Bazująca broń | |
| Użytkownicy | |
| Polskie Siły Powietrzne | |
Położenie na mapie Nottinghamshire  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
| 53°01′24″N 000°54′42″W/53,023333 -0,911667
| |
RAF Syerston – baza lotnicza RAF znajdująca się koło miejscowości Syerston, ok. 8 km wzdłuż szosy A46 na południowy zachód od Newark-on-Trent (hrabstwo Nottinghamshire). Podczas II wojny światowej była wykorzystywana jako baza bombowców, w tym polskich dywizjonów 304 i 305. Czynna do dzisiaj jako baza szkolenia szybowcowego[2][3].
Historia bazy[edytuj | edytuj kod]
Polskie dywizjony bombowe[edytuj | edytuj kod]
Baza została zbudowana w ramach programu strategii wykorzystania bombowców w konfliktach zbrojnych. Formalnie baza została otwarta 1 grudnia 1940, ale nie wszystkie budynki były ukończone oraz brakowało części wyposażenia. Została podporządkowana Dowództwu 2 Grupy Bombowej (RAF Bomber Command)[2][4].
Już od 26 listopada do bazy przybył zespół techniczny Dywizjonu 304 z oficerem technicznym lotniska F/Lt M.Kaczanowskim. Angielskim dowódcą bazy był ppłk. Sanderson [5]. Samoloty Vickers Wellington dywizjonu 304 oraz 305 przyleciały 4 grudnia 1940. Dnia 27 stycznia 1941 Król Jerzy VI i królowa matka odwiedzili oba dywizjony[6]. Po intensywnych szkoleniach oba dywizjony zgłosiły 22 i 23 kwietnia 1941 gotowość bojową i rozpoczęły działania operacyjne od zbombardowania zbiorników z paliwem w porcie Rotterdamm. W kolejnych operacjach bombardowania celów w Niemczech odnotowały straty w załogach. W dniu 28 czerwca 1941 do bazy przybył Inspektor PSP gen. Stanisław Ujejski w towarzystwie AVM R.D.Oxalanda, aby wręczyć pierwsze w tych dywizjonach Krzyże Walecznych[7]. W drugiej połowie lipca 1941 dywizjony zostały przebazowane na lotnisko RAF Lindholme[8].
Baza Grupy Bombowej[edytuj | edytuj kod]
W lipcu 1941 do bazy przybyła Eskadra 408 lotnictwa kanadyjskiego Royal Canadian Air Force (RCAF) latająca na Handley Page Hampdenach. Od grudnia 1941 do 5 maja 1942 baza została zamknięta dla budowy betonowych pasów startowych oraz hangarów. Po otwarciu stała się bazą 5 Grupy Bombowej. Przybyły dwie eskadry 61 i 106 wyposażone w bombowce Avro Lancaster. Ich regularnym celem były zakłady badawczo-rozwojowe w Peenemunde, gdzie testowano rakiety V1 i V2[3].
Okres szkolenia załóg[edytuj | edytuj kod]
Od 17 listopada 1943 baza służyła szkoleniu załóg bombowców, od stycznia 1944 była znana jako 5 Lancaster Finishing School. Od listopada 1943 do lipca 1944 odbywały się również loty szkoleniowe bombardowań i strzelania z udziałem kilku Wellingtonów, Spitfireów, Hawker Hurricanenów oraz kilku samolotów holowniczych Martinet. Od 1 kwietnia 1945 w bazie stacjonowała eskadra nr 49, która po wykonaniu jednego lotu bojowego została przeniesiona do bazy RAF Mepal 28 września 1945.
Wykorzystanie powojenne[edytuj | edytuj kod]
Od 25 października 1945 baza została przypisana do Grupy Transportowej (RAF Transport Command) dla jednostki szkoleniowej na samolotach Dakota, Halifax oraz szybowcach Horsa, funkcjonującej do 5 stycznia 1948. Od 1 lutego 1948 baza została przejęta przez Flying Training Command i w kolejnych latach z bazy korzystały różne jednostki szkolenia lotniczego, aż do 16 stycznia 1970[3].
W styczniu 1975 do bazy została przeniesiona centralna szkoła latania - Central Flying School RAF (CFS) oraz Ochotnicza Eskadra Szybowców 634 oraz 644. W 2014 zorganizowano Central Gliding School (CGS), szkołę szkolenia szybowcowego. W gestii CFS jest zespół egzaminacyjny oraz nadzór Red Arrows, Zespół Akrobacyjny Królewskich Sił Powietrznych Wielkiej Brytanii[4]. W 1997 wszystkie budynki z wyjątkiem wieży kontroli lotów, H-bloku oraz dwóch hangarów, zostały rozebrane[1].
Zobacz[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Okres używania bazy przez jednostki PSP
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Control tower, RAF Syerston [online] [dostęp 2019-11-21] (ang.).
- ↑ a b Sturtivant 1994 ↓.
- ↑ a b c Archive Station History [online] [dostęp 2019-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-04] (ang.).
- ↑ a b RAF website, RAF Syerston [online] [dostęp 2019-11-21] (ang.).
- ↑ Iszkowski 2018 ↓, s. 51.
- ↑ Konarski 2005 ↓, s. 6.
- ↑ Król 1982 ↓, s. 24.
- ↑ Mroczkowski i Olejko 2011 ↓, s. 215,268.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ray Sturtivant, The Squadrons of the Fleet Air Arm, Air-Britain (Historians) Ltd, 1994, ISBN 0-85130-223-8.
- Wacław Król, U-booty poszły na dno, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Mariusz Konarski, Dywizjon 304 Polskich Sił Powietrznych, Sandomierz: Stratus, 2005, s. 98, ISBN 83-89450-18-6.
- Krzysztof Mroczkowski, Andrzej Olejko, Nocnych Lotów Świadectwa, Acta Aeronautica, Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, 2011, ISBN 978-83-931259-1-3.
- Łukasz Jaśkiewicz, 304 Dywizjon Bombowy "Ziemi Śląskiej im.ks. Józefa Poniatowskiego, NapoleonV, 2013, ISBN 978-83-78890-38-6.
- Jerzy Iszkowski, Dywizjon 304, Wacław Iszkowski, 2018, ISBN 978-83-947963-4-1.