RTAF-5
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Royal Thai Air Force |
| Typ |
szkolny/patrolowy |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
5 października 1984 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x silnik turbośmigłowy Allison 250-B17-C |
| Moc |
313 kW (420 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,55 m |
| Długość |
8,76 m |
| Wysokość |
3,05 m |
| Powierzchnia nośna |
15,66 m² |
| Profil skrzydła |
NACA 632A415 (w części centralnej) |
| Masa | |
| Własna |
1645 kg |
| Użyteczna |
441 kg |
| Startowa |
2086 kg |
| Do lądowania |
2012 kg |
| Paliwa |
227 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
463 km/h |
| Prędkość przelotowa |
333 km/h |
| Prędkość minimalna |
121 km/h |
| Wznoszenie maks. w locie poziomym |
7,6 m/s |
| Pułap praktyczny |
6100 m |
| Zasięg |
869 km |
| Długotrwałość lotu |
4 h 50 min |
| Rozbieg |
540 m |
| Dobieg |
381 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 węzły podskrzydłowe | |
| Użytkownicy | |
| Tajlandia | |
RTAF-5 – tajlandzki prototypowy samolot szkolny przeznaczony do zaawansowanego treningu, treningu bojowego oraz lotów patrolowych. Po wybudowaniu jednego samolotu dalsze prace zostały przerwane.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1976 roku inżynierowie tajlandzkiej instytucji Royal Thai Air Force - Office of Aeronautics and Aircraft Design Directorate of Aeronautical Engineering w Bangkoku podjęli próbę budowy lekkiego samolotu treningowego mającego również możliwość wypełniania zadań lekkiego samolotu szturmowego i patrolowego. Prace nie posuwały się zbyt szybko, jako że dopiero 5 października 1984 roku gotowy prototyp wzniósł się po raz pierwszy w powietrze. Przewidywano produkcję seryjną samolotu jednak podpisanie w 1982 roku umowy na licencyjną produkcję niemieckich samolotów RFB Fantrainer sprawiło, że dalsze prace nad maszyną mającą pełnić te same zadania uznano za bezcelowe i cały program budowy został przerwany. Do dnia dzisiejszego egzemplarz samolotu RTAF-5 można oglądać w Muzeum Królewskich Tajlandzkich Sił Powietrznych w Bangkoku.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
RTAF-5 jest wolnonośnym, dwuosobowym, metalowym ramieniopłatem z krótkim kadłubem umieszczonym pomiędzy dwiema belkami ogonowymi. Belki zakończone są skośnymi statecznikami pionowymi połączonymi sterem wysokości. Kadłub o konstrukcji półskorupowej z dziobem wykonanym z włókna szklanego. W tylnej części kadłuba znajduje się silnik Allison 250-B17-C napędzający trójłopatowe śmigło pchające o średnicy 2,29 m umieszczone pomiędzy dwiema belkami ogonowymi. Kabina mieściła dwuosobową załogę w układzie tandem. Tylny fotel, umieszczony o 7,5 cm wyżej niż przedni zajmował pilot-instruktor. Usterzenie o prostokątnym obrysie. Skrzydło trójdzielne, dwudźwigarowe z centralną częścią będącą integralną częścią kadłuba o prostokątnym obrysie i częściami zewnętrznymi o trapezowym obrysie i wzniosem wynoszącym 3°. Na końcach skrzydeł zamontowano małe, opływowe zbiorniki paliwa. Skrzydło zaopatrzone w napędzane ręcznie lotki i elektrycznie klapy. Trójpodporowe podwozie z przednim podparciem, chowane w locie. Przednie koło do wnęki w kadłubie, podwozie główne do wnęk w belkach ogonowych. Pod skrzydłami miały znajdować się cztery węzły do podwieszania uzbrojenia o udźwigu 68 kg (węzły wewnętrzne) i 45 kg (węzły zewnętrzne).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Samolot treningowy RTAF-5, "Skrzydlata Polska", nr 43 (1986), s. 11, ISSN 0137-866x.