Radosław Barek
.jpg) Radosław Barek (2015) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1961 |
| dr hab. inż. arch. | |
| Specjalność: modernizacja małych miast, urbanistyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
14 grudnia 1994 |
| Habilitacja |
23 lutego 2011 |
| Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej | |
Radosław Barek (ur. 1961 r. w Koźminie Wielkopolskim[1]) – polski architekt, doktor habilitowany nauk technicznych, wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej, rysownik, członek Związku Pastelistów Polskich i Stowarzyszenia Architektów Polskich. Założyciel stowarzyszenia Wędrowni Architekci.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studia architektoniczne ukończył w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego Politechniki Poznańskiej. W 1989 r. został pracownikiem naukowo-dydaktycznym na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej[2]. 14 grudnia 1994 r. na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie architektury i urbanistyki o specjalności: urbanistyka. Tematem rozprawy naukowej była: "Problematyka modernizacji małych miast na przykładzie miast z terenu Wielkopolski" (promotor: Wojciech Bonenberg)[3]. 23 lutego 2011 r. uzyskał habilitację na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej (temat rozprawy: "Architektura środowiska mieszkaniowego tworzonego z udziałem środków publicznych")[4].
W ramach pracy badawczej zajmuje się: architekturą mieszkaniową realizowaną ze środków publicznych, małymi miastami, materiałami naturalnymi i miejscowymi w architekturze współczesnej i dawnej (glina, słoma, ruda darniowa, itd.), architekturą rodzimą (regionalną i miejscową), związaną z tożsamością miejsca, powszechną edukacją przestrzenną i architektoniczną[5].
W 2004 r. otrzymał Nagrodę Główną Wielkopolskiego Towarzystwa Kulturalnego[6]. 7 października 2004 r. założył stowarzyszenie "Wędrowni Architekci"[7], której celami statutowymi są: poznawanie wielowątkowości przestrzeni kulturowej, upowszechnianie wiedzy o lokalnym i regionalnym dziedzictwie kultury materialnej i niematerialnej oraz propagowanie postulatów Karty Drahimskiej[8]. Pod szyldem tej organizacji dotychczas promował upowszechnianie wiedzy o zasadach kształtowania przestrzeni w ramach projektów takich jak: "Dialog z Otoczeniem", "Zobaczyć Łącko", "Nauka w Przestrzeni"[9][10].
Jest współautorem opracowanego w 2011 r. wzornika architektonicznego dla Puszczy Pyzdrskiej, a także autorem przystanku autobusowego wybudowanego we wrześniu 2012 r. w Ciemierowie-Kolonii, zawierającego w pigułce cechy charakterystyczne dla architektury regionalnej obszaru Puszczy Pyzdrskiej (m.in. zdobienia belek stropowych wystających poza krawędź ścian, kształt i wygląd okien, kształt dachu oraz sposób wykończenia szczytów). Intencją projektu było, aby przystanek stał się dla artystów, architektów i inwestorów inspiracją twórczą, która doprowadzi do ukształtowania nowego stylu architektonicznego o nazwie "Styl Puszczy Pyzdrskiej"[11].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Hanka Zaniewska, Radosław Barek: Tendencje w kształtowaniu zabudowy mieszkaniowej wspieranej ze środków publicznych, Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej, seria Architektura i Urbanistyka, 2005
- Radosław Barek: Nad „suchą wodą” w centrum miasta – zasypane zakole Warty w Poznaniu. Rewitalizacja a nowa kreacja, Czasopismo Techniczne, vol. 105, 2008
- Radosław Barek, Adam Kowalewski, Hanka Zaniewska, Maria Thiel: Zrównoważony rozwój osiedli i zespołów mieszkaniowych w strukturze miasta. Kryteria i poziomy odpowiedzialności (Aspekty: przestrzenny, społeczny, techniczny, ekonomiczny), Wydawnictwo Instytutu Rozwoju Miast w Krakowie, 100 stron. Kraków
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
- Wioska Hobbitów w Sierakowie Sławieńskim (2003)
- Opowieść śródecka z trębaczem na dachu i kotem w tle (2015)
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda Główna Wielkopolskiego Towarzystwa Kulturalnego 2004
- Obiekt specjalny - zdarzenie architektoniczne w konkursie na Nagrodę Roku SARP 2016 przyznane za mural Opowieść śródecka z trębaczem na dachu i kotem w tle[12],
- 5. miejsce w konkursie „7 nowych cudów Polski” prowadzonym przez National Geographic Polska (6. edycja, 2016) dla muralu Opowieść śródecka z trębaczem na dachu i kotem w tle[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Radosław Barek. pawelbe.pl. [dostęp 2017-04-08]. (pol.).
- ↑ Radosław Barek, Polska. blizanow.ug.gov.pl. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-09)]. (pol.).
- ↑ Problematyka modernizacji małych miast na przykładzie miast z terenu Wielkopolski w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-04-09].
- ↑ Architektura środowiska mieszkaniowego tworzonego z udziałem środków publicznych w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-04-09].
- ↑ Radosław Barek. ekdus.pl. [dostęp 2017-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-09)]. (pol.).
- ↑ Przegląd Wielkopolski nr 66 (4/2004). wtk.poznan.pl. [dostęp 2017-04-09]. (pol.).
- ↑ WĘDROWNI ARCHITEKCI. krs-online.com.pl. [dostęp 2017-04-09]. (pol.).
- ↑ Wędrowni Architekci. autoportret.pl. [dostęp 2017-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-09)]. (pol.).
- ↑ Perła z kropki. kulturapoznan.pl. [dostęp 2017-04-08]. (pol.).
- ↑ Ludzie kongresu: Radosław Barek. kongres.wzp.pl. [dostęp 2017-04-08]. (pol.).
- ↑ Architektura Puszczy Pyzdrskiej. chocz.pl. [dostęp 2017-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-09)]. (pol.).
- ↑ Mural na Śródce wśród siedmiu cudów Polski?. gloswielkopolski.pl. [dostęp 2017-04-11]. (pol.).
- ↑ Poznań: Mural ze Śródki piątym cudem Polski!. gloswielkopolski.pl. [dostęp 2017-04-11]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Radosław Barek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-04-08].