Ranunculus monspeliacus
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Ranunculus monspeliacus | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Ranunculus monspeliacus L. Sp. Pl. 553 1753[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Ranunculus monspeliacus L. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Hiszpanii, Francji oraz Włoszech[4][5]. Epitet getunkowy pochodzi od Monspessulanus – łacińskiej nazwy miasta Montpellier w południowej Francji[6].
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Rośnie naturalnie w Hiszpanii, Francji oraz Włoszech. We Francji jest spotykany dość powszechnie w jej południowo-wschodniej części[5][7], chociaż inne źródła wskazują występowanie raczej w środkowej części tego kraju – w departamentach Ain, Aveyron, Cher, Górna Loara, Loiret, Nièvre oraz Saona i Loara[8]. We Włoszech rośnie w regionach Toskania, Marche, Abruzja, Sardynia, Kampania, Apulia, Basilicata oraz Kalabria, natomiast w Umbrii ten gatunek wyginął, na Sycylii nie był zaobserwowany od dłuższego czasu[6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Bylina z nitkowatymi rozłogami oraz o wyprostowanych, czasami rozgałęzionych i jedwabiście owłosionych pędach. Dorasta do 20–40 cm wysokości[5][7].
- Liście
- Liście odziomkowe są różnorodne. Mają jasnozieloną barwę. Są owłosione. W zarysie mają owalnie sercowaty kształt, złożone z trzech podłużnych segmentów. Brzegi są mniej lub bardziej ząbkowane[4][5].
- Kwiaty
- Mają żółtą barwę. Dorastają do 23–26 mm średnicy[4]. Działki kielicha są jedwabiście owłosione. Dno kwiatowe jest bezwłose. Słupki są zebrane owalnie w zarysie[5][7].
- Owoce
- Często lekko owłosione niełupki o podłużnym kształcie[4]. Mają długi dziób na końcu[5].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rośnie w zaroślach oraz na terenach trawiastych i skalistych. Kwitnie od kwietnia do czerwca[4]. We Francji występuje na wysokości do 600 m n.p.m.[5], natomiast we Włoszech do 1500 m n.p.m. Świeże części rośliny są trujące – zawierają protoanemoninę[6]. Lubi stanowiska w pełnym nasłonecznieniu. Preferuje gleby o odczynie zasadowym[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
- ↑ a b Ranunculus monspeliacus L.. The Plant List. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
- ↑ a b c d e Ranunculus monspeliacus. Plantes & botanique. [dostęp 2015-06-06]. (fr.).
- ↑ a b c d e f g Renoncule Montpellier. crdp.ac-besancon.fr. [dostęp 2015-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 czerwca 2013)]. (fr.).
- ↑ a b c Ranunculus monspeliacus L. subsp. monspeliacus. An Interactive Guide of the Flora of the Temporary Ponds of Sardinia (Italy). [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
- ↑ a b c d Ranunculus monspeliacus L.. Tela Botanica. [dostęp 2015-07-17]. (fr.).
- ↑ Ranunculus monspeliacus L., 1753. Inventaire National du Patrimoine Naturel. [dostęp 2015-05-27]. (fr.).