Raoul Laparra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raoul Laparra
Ilustracja
Raoul Laparra, 1931
Imię i nazwisko

Louis Félix Emile Marie Laparra

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1876
Bordeaux

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1943
Suresnes

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Raoul Laparra, właśc. Louis Félix Emile Marie Laparra[1] (ur. 13 maja 1876 w Bordeaux, zm. 4 kwietnia 1943 w Suresnes[1][2][3]) – francuski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1890–1903 studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Louis Diémer, Gabriel Fauré, André Gedalge i Albert Lavignac[1][3]. W 1903 roku otrzymał Prix de Rome za kantatę Ulysse[1][2]. Współpracował jako krytyk muzyczny z czasopismami „La Ménestrel” i „Le Matin”[1]. W swoich kompozycjach nawiązywał do tradycji muzyki hiszpańskiej i baskijskiej[1][2][3].

Skomponował opery Peau d’âne (wyst. Bordeaux 1899), La habanera (wyst. Paryż 1908), La Jota (wyst. Paryż 1911) i Le Joueur de viole (wyst. Paryż 1925), zarzuele Las torreras (wyst. Lille 1929) i L’illustre fregona (wyst. Paryż 1931), Un Dimanche basque na fortepian i orkiestrę[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 290. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2036. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 484. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]