Przejdź do zawartości

Rebeka (poemat)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rebeka i Elizer

Rebekapoemat Jana Kasprowicza[1], pochodzący z cyklu Z motywów biblijnych, podobnie jak utwory o Mojżeszu i Judycie[2]. Utwór jest napisany strofą saficką[3], czyli zwrotką czterowersową złożoną z trzech wersów jedenastozgłoskowych i jednego pięciozgłoskowego, rymowaną abab. Utwór jest oparty na biblijnej Księdze Rodzaju. Opowiada o tym, jak Eliezer wyprawił się w poszukiwaniu żony dla Izaaka.

Lecz nim pożegnam świat i ludzkie sprawy,
Nim rzucę gniazdo, gdzie się trud wylęga,
Gdzie o kęs miejsca z wrogiem przebój krwawy
Życie rozprzęga,
Niech uspokoi twoja mnie przysięga,
Żem szczęście syna w zacną oddał pieczę,
Stokroć pewniejszą, niż stali potęga —
Tarcze i miecze...

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kasprowicz Jan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-04-07].
  2. Wiesława Zaborowska: Kontekstualność w nauczaniu literatury. cejsh.icm.edu.pl/cejsh. [dostęp 2017-04-07]. (pol.).
  3. Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Milośników Języka Polskiego, 2003, s. 142-143. ISBN 83-900829-6-9.