Region kodujący

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Region kodujący, rejon kodujący, CDS (od ang. coding DNA sequence) – część genu na DNA lub RNA złożona z eksonów i opisująca budowę cząsteczki białka, stanowiąca sumę fragmentów kodujących genomu danego organizmu[1]

Od końca 5′ rejon kodujący jest ograniczony kodonem startowym, natomiast od końca 3′ jest to kodon terminacyjny. W mRNA region kodujący otoczony jest obszarem 5′ niepodlegającym translacji oraz obszarem 3′ niepodlegającym translacji, wchodzącymi również w skład eksonów[2]. CDS jest tą właśnie częścią transkryptu RNA, która ulega translacji na rybosomach.

Identyfikacja otwartej ramki odczytu poprzez sekwencję DNA jest prosta, natomiast w przypadku sekwencji kodującej tak nie jest, gdyż komórka poddaje translacji jedynie pewien podzbiór wszystkich otwartych ramek odczytu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mami Goto: Analysis of CpG Dinucleotide Frequency in Bacterial Genomes with Respect to Genomic Regions and Codon. The Fourth Annual International Conference on Computational Molecular Biology, Tokio, Japonia, 8 kwietnia 2000. [dostęp 2009-04-06].
  2. Richard Twyman: Gene Structure. The Wellcome Trust, 2003-08-01. [dostęp 2003-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-29)].
  3. Masaaki Furuno i inni, CDS Annotation in Full-Length cDNA Sequence, „Genome Research”, 9, 21, Cold Spring Harbor Laboratory Press, 2011, s. 1478–1487, DOI10.1101/gr.1060303 [dostęp 2011-09-18].