Regoujście (port)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mapa przedstawiająca ujściowy odcinek Regi i jej dawne koryto

Regoujście – niezachowany port morski z latarnią morską istniejący przed rokiem 1539 u ujścia Regi do Morza Bałtyckiego.

Niektóre źródła podają, że prawdopodobnie była tam jedna z dwóch najstarszych latarni morskich (obok Wisłoujścia) na obszarze obecnego wybrzeża Polski[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Regoujście było wzmiankowane po raz pierwszy w dokumencie z 1250 roku. W 1287 r. książę Bogusław IV oraz przeor klasztoru w Białobokach, Thitboldus, zezwolili na odnowienie i utrzymywanie portu w należytym stanie przez mieszkańców Trzebiatowa[2]. Od 1416 roku Regoujście było portem Hanzy. W XV wieku Regoujście miało ok. 300 mieszkańców[1].

O porcie Regoujście podają już dokumenty z XIII wieku zezwalające na swobodną żeglugę Regą. W 1309 książę pomorski przekazuje miastu Trzebiatów prawo do ochrony portu Regoujście[3].

Bliskość konkurencyjnego portu dla Kołobrzegu spowodował zablokowanie ujścia Regi przez kołobrzeskich rajców. Aby znaleźć wyjście z sytuacji mieszkańcy Trzebiatowa przekopali nowe koryto dla Regi i zbudowali nowy port w Mrzeżynie.

Na jej temat zachowały się jedynie bardzo stare źródła pisane oraz mapy z XVI wieku wskazujące na istnienie tam pewnej wieży nawigacyjnej. Prawdopodobnie światło palono na wieży kościoła albo było tak, jak w Wisłoujściu – była to jednocześnie wieża latarni i wieża o charakterze obronnym. Zaznaczona na starych mapach latarnia mogła istnieć jeszcze w starym porcie.

Po XVI w. powstawały w Gdańsku i Kołobrzegu nowsze mapy wybrzeża z zaznaczeniem latarni, ale nie zachowały się, więc tym samym nie potwierdzą istnienia w wiekach późniejszych światła w Regoujściu. Do dziś z niej nic się nie zachowało. Prawdopodobnie kamień pochodzący z latarni użyty został do wybudowania kościoła w Robach (XV wiek, XVII–XVIII wiek).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marian Czerner: Wybrzeże Pomorza Zachodniego. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1967, s. 137.
  2. Cod. No. 1423. W: Rodgero Prümers: Pommersches Urkundenbuch. T. 3. Abt. 1, 1287–1295. Stettin: 1888, s. 10.
  3. Kalendarium dziejów. Urząd Miejski w Trzebiatowie (wydział promocji). [dostęp 2009-05-12]. (pol.).