Renat Kuźmin

Renat Kuźmin

Data i miejsce urodzenia	12 lipca 1967 Donieck
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik
Partia	Opozycyjna Platforma – Za Życie
Odznaczenia

Renat Rawelijowycz Kuźmin (ukr. Ренат Равелійович Кузьмін; ur. 12 lipca 1967 w Doniecku) – były pierwszy zastępca Prokuratora Generalnego Ukrainy, państwowy radca sądownictwa pierwszej klasy. W styczniu 2023 został pozbawiony obywatelstwa ukraińskiego, a także mandatu deputowanego. Profesor nauk prawnych.

Życiorys

Jest absolwentem Ukraińskiej Akademii Prawniczej w Charkowie (1985). W 1986 r. został funkcjonariuszem służby wojskowej, a następnie urzędnikiem w Donieckim Produkcyjno-Handlowym Zakładzie Dziewiarskim. Od 1991 r. rozpoczął pracę w prokuraturze, zaliczając kolejne awanse w hierarchii urzędniczej. W 1999 r. został prokuratorem Makiejewki (obwód doniecki), a w 2003 r. prokuratorem Kijowa. Od 2006 r. do 2010 r. pełnił funkcję zastępcy Prokuratora Generalnego Ukrainy. Od 2010 r. do 2014 r. był pierwszym zastępcą prokuratora generalnego Ukrainy.

Kuźmin kandydował w wyborach prezydenckich w 2014 r. uzyskując 0,1% głosów.

W wyborach parlamentarnych w 2019 r. uzyskał mandat deputowanego startując z list partii Opozycyjna Platforma – Za Życie.

10 stycznia 2023 r. Kuźmin został pozbawiony obywatelstwa ukraińskiego (wraz z Wiktorem Medwedczukiem, Andrijem Derkaczem i Tarasem Kozakiem), a jego kadencja deputowanego została wygaszona przez parlament 13 stycznia 2023 r.

Członkostwo w organach

• Kolegium Prokuratury Generalnej Ukrainy,
• Wyższa Rada Sądownictwa Ukrainy,
• Narodowy Komitet Antykorupcyjny (Rozporządzenie Prezydenta Ukrainy z dnia 16 marca 2012 roku nr 201/2012),
• Grupa Robocza ds. Reformowania Prokuratury i Adwokatury (Rozporządzenie Prezydenta Ukrainy z dnia 22 listopada 2011 roku nr 362/2011-рп),
• Grupy Roboczej ds. Reformowania Sądownictwa Karnego (Rozporządzenie Prezydenta Ukrainy z dnia 17 sierpnia 2010 roku nr 820/2010).

Zakres działalności

Koordynował działalność zastępców Prokuratora Generalnego Ukrainy i jednostek strukturalnych Prokuratury Generalnej Ukrainy. Był odpowiedzialny za organizację pracy Zarządu Głównego ds. Postępowania w Szczególnie Ważnych Sprawach oraz zarządu nadzoru nad przestrzeganiem ustawodawstwa w zakresie stosunków zewnętrznych przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy.

Ważniejsze postępowania

Pod kierownictwem Renata Kuźmina wszczęto postępowanie w sprawie byłego ministra spraw wewnętrznych Ukrainy Jurija Łucenki J. W., a także byłego zastępcy ministra ochrony środowiska Ukrainy H. Filipczuka.

Wszczął również postępowanie przeciwko byłej premier Ukrainy Julii Tymoszenko.

Renat Kuźmin wszczął również postępowanie w sprawie byłego Prezydenta Ukrainy, Łeonida Kuczmy za przekroczenie władzy i uprawnień służbowych.

Pod kierownictwem Renata Kuźmina było prowadzone postępowanie przygotowawcze w postępowaniu przeciwko Serhijowi Tkaczowi, który w latach 1984–2005 dokonał szeregu zabójstw i usiłowań zabójstw, oraz zgwałceń na kobietach (w tym małoletnich).

Publikacje

Prace naukowe R. Kuźmina były publikowane w specjalistycznej ukraińskiej literaturze prawniczej, takiej jak:

• „Przegląd Akademii Prokuratury Ukrainy”,
• „Prokuratura. Człowiek. Państwo”,
• „Kronika Prawna”,
• „Przegląd Prokuratury”,
• „Nasze Prawo”,
• „Przegląd Naukowy Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych”.

W roku 2011 drukiem ukazała się monografia R. Kuźmina „Mechanizm gospodarczo-prawniczy dekryminalizacji gospodarki Ukrainy”.

Artykuł naukowy „Zniesławienie jako środek bezprawnego wpływu na sąd i śledztwo w procesie karnym Ukrainy” został opublikowany na łamach czasopisma „Prawo i Biznes” nr 11 (1101), 16-22 marca 2013 roku.

Odznaczenia

• Za szczególne zasługi w sprawie umocnienia praworządności w państwie, Renatowi Kuźminowi przyznano tytuł honorowy „Zasłużony Prawnik Ukrainy”, rozporządzeniem prezydenta Ukrainy.
• Renat Kuźmin został wyróżniony orderem „Za zasługi” II i III stopnia, Dyplomem Uznania Rady Najwyższej Ukrainy, odznakami „Pracownik Honorowy Prokuratury Ukrainy”, „Podziękowanie za sumienną służbę w organach prokuratury” I stopnia oraz „Podziękowanie za długotrwałą nienaganną służbę w organach prokuratury”.