Requiem dla 500 tysięcy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Requiem dla 500 tysięcy
Gatunek

film dokumentalny

Rok produkcji

1963

Kraj produkcji

Polska

Czas trwania

29 min

Reżyseria

Jerzy Bossak
Wacław Kaźmierczak

Montaż

Agnieszka Bojanowska

Produkcja

Bolesław Witanowski

Wytwórnia

Wytwórnia Filmów Dokumentalnych

Requiem dla 500 tysięcy – polski montażowy film dokumentalny z 1963 roku w reżyserii Jerzego Bossaka i Wacława Kaźmierczaka. Film złożony jest z autentycznych materiałów filmowych i fotograficznych z okresu II wojny światowej, zdobytych od niemieckiej armii i wojennych służb wywiadowczych. Zrealizowany został w dwudziestą rocznicę powstania w getcie warszawskim, z myślą o uczczeniu pamięci wymordowanych przez hitlerowców Żydów polskich oraz bohaterów polskiego ruchu oporu, którzy zginęli w trakcie niesienia pomocy mordowanym[1].

Fotografie i kroniki filmowe, z których Bossak i Kaźmierczak złożyli Requiem dla 500 tysięcy, wzbogacono wyłącznie o autentyczne rozporządzenia i odezwy hitlerowców oraz fragmenty raportów Jürgena Stroopa, a także komentarze zza kadru do najważniejszych faktów historycznych z okresu II wojny światowej. Kształt filmu podporządkowany jest strukturze chronologicznej, mającej unaocznić represyjność i okrucieństwo Niemców wobec warszawskiej społeczności żydowskiej (od obowiązku noszenia opasek z syjońskimi gwiazdami, przez masowe przesiedlenia i utworzenie getta, aż po stłumienie powstania i wymordowanie pozostałej populacji żydowskiej)[2].

Requiem dla 500 tysięcy zostało nagrodzone Złotym Smokiem Wawelskim na Krakowskim Festiwalu Filmowym[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Otto, Obserwacje życia i peregrynacje historii, [w:] Małgorzata Hendrykowska (red.), Historia polskiego filmu dokumentalnego (1945–2014), Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2018, s. 149-226.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]