Rezerwat Witimski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezerwat Witimski
Государственный природный заповедник «Витимский»
Ilustracja
Góry Północnomujskie
rezerwat przyrody
Państwo

 Rosja

Obwód

 irkucki

Siedziba

Bodajbo

Data utworzenia

20 maja 1982 roku

Powierzchnia

5850,21 km²

Ochrona

kategoria IUCNIa (ścisły rezerwat przyrody)

Położenie na mapie obwodu irkuckiego
Mapa konturowa obwodu irkuckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Witimski”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Witimski”
Ziemia57°12′10″N 116°48′28″E/57,202778 116,807778
Strona internetowa

Rezerwat Witimski[1] (ros. Государственный природный заповедник «Витимский») – ścisły rezerwat przyrody (zapowiednik) położony w obwodzie irkuckim w Rosji. Znajduje się na terenie rejonu bodajbińskiego, a jego obszar wynosi 5850,21 km². Utworzony został dekretem rządu Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej z dnia 20 maja 1982 roku. Na wschodzie graniczy z Parkiem Narodowym „Kodar”[2]. Zarząd rezerwatu znajduje się w miejscowości Bodajbo[3][4][5].

Rzeka Witim

Opis[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat znajduje się w górach Zabajkala. Jego niewielką północną część zajmują Góry Patomskie. Pozostała część rezerwatu to pasma Gór Stanowych. Na południu Góry Północnomujskie i najwyższe pasmo Gór Stanowych – Kodar (Pik BAM – 3072 m n.p.m.), a w środku pasmo Dełjun-Uranskie. Zachodnią granicę rezerwatu stanowi rzeka Witim. Inne większe rzeki to Sygykta, Kułtusznaja i Amałyk (oddziela Góry Patomskie od Gór Stanowych). W rezerwacie znajduje się wiele jezior, z których największe jest jezioro Oron[6][7].

Klimat kontynentalny. Średnia miesięczna temperatura najzimniejszego miesiąca – stycznia wynosi poniżej -30 °C (najniższa zanotowana to -60 °C). W lipcu średnia temperatura wynosi +17 °C[7].

Flora[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na górski charakter obszaru roślinność ma tu układ piętrowy. Do wysokości 1200 m n.p.m. występuje tajga, z panującym na większości obszaru modrzewiem dahurskim. Są tu też bory sosnowe, lasy świerkowe i jodłowe. Z drzew liściastych rosną: osika, topola pachnąca, podgatunek mandżurski brzozy brodawkowatej Betula pendula subsp. mandshurica, czozenia wierzbowata Chosenia arbutifolia. Wyżej (od 1200 do 1500 m) rosną głównie sosny karłowe Pinus pumila i brzozy krzaczaste Betula fruticosa. Od 1500 m n.p.m. występują łąki i tundra górska. Najwyższą część pasma Kodar przykrywają lodowce (jest ich 31 o łącznej powierzchni 15 km²)[6][7][8].

Fauna[edytuj | edytuj kod]

W rezerwacie żyje 35 gatunków ssaków, ponad 220 gatunków ptaków, 39 gatunków ryb, jeden gatunek gadów (jaszczurka żyworodna) i trzy gatunki płazów (kątoząb syberyjski, żaba moczarowa i Rana amurensis)[7][8].

Ssaki to m.in.: niedźwiedź brunatny, rosomak tundrowy, wilk szary, wydra europejska, norka amerykańska, soból tajgowy, łasica syberyjska, renifer tundrowy, łoś euroazjatycki, piżmowiec syberyjski, owca śnieżna, świstak czarnogłowy[7][8].

Ptaki to m.in.: bocian czarny, orzeł przedni, bielik, sokół wędrowny, rybołów, puchacz zwyczajny, żuraw stepowy, żuraw zwyczajny, łabędź krzykliwy[7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]