Rezerwat przyrody Dąbrowa Łącka
52°27′42″N 19°38′06″E/52,461667 19,635000| rezerwat leśny | |
| Typ |
fitocenotyczny |
|---|---|
| Podtyp |
zbiorowisk leśnych |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1990 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
305,87 ha |
| Powierzchnia otuliny |
882,84 ha |
Położenie na mapie gminy Łąck  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu płockiego  | |
| 52°27′42″N 19°38′06″E/52,461667 19,635000
| |
Rezerwat przyrody Dąbrowa Łącka – leśny rezerwat przyrody położony w gminie Łąck (powiat płocki, województwo mazowieckie). Leży w obrębie otuliny Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego[1].
Powołany został Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 czerwca 1990 r. (M.P. z 1990 r. nr 31, poz. 248[2]). Zajmuje powierzchnię 305,87 ha[3]. Wokół rezerwatu utworzono otulinę o powierzchni 882,84 ha[3].
Według zarządzenia celem ochrony rezerwatu jest zachowanie licznych zbiorowisk roślinnych o charakterze naturalnym, obejmujących m.in. bory mieszane, grądy, łęgi i olsy, jak też Jeziora Łąckiego Małego oraz urozmaiconej rzeźby terenu. Przedmiotem ochrony są ekosystemy leśne, bagienne i jeziorowe.
Klasyfikacja rezerwatu[edytuj | edytuj kod]
Jest to rezerwat leśny (L).
- według dominującego przedmiotu ochrony: typ – fitocenotyczny (PFi), podtyp – zbiorowisk leśnych (zl)[4].
- według głównego typu ekosystemu: typ – różnych ekosystemów (EE), podtyp – lasów i wód (lw)[4].
Walory przyrodnicze[edytuj | edytuj kod]
Teren rezerwatu położony jest na utworach trzeciorzędowych, składających się z iłów, piasków i żwirów, natomiast gliny zwałowe są utworami czwartorzędowymi, pochodzącymi z glacjału bałtyckiego. Wartość krajobrazową rezerwatu podkreślają ozy, kemy i jeziora wytopiskowe. Gwarancją utrzymania ich w stanie naturalnym jest pokrywa leśna rezerwatu. Urozmaiceniem rzeźby terenu (która powstała wskutek lodowacenia i procesów peryglacjalnych) jest Jezioro Łąckie Małe, a także bagna, obniżenia nadjeziorne porośnięte lasem oraz kilkumetrowe wyniosłości terenu powstałe po ustąpieniu lodowca.
Do rezerwatu od strony zachodniej przylega zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Jezioro Łąckie Duże”[1].
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 280 gatunków roślin naczyniowych, 4 gatunki ramienic, 3 gatunki porostów, 1 gatunek wątrobowca oraz 23 gatunki mchów. Należą do nich m.in. hydrofity: grzybienie białe (Nymphaea alba), grążel żółty (Nuphar luteum), jezierza morska (Najas marina) oraz turzyca tunikowa (Corex paradoxa).
Do chronionych i rzadkich roślin lądowych występujących w rezerwacie należą: lilia złotogłów (Lilium martagon), listera jajowata (Lisfera ovala), kruszczyk szerokolistny (Epipactis latifolia), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezererum), jarzmianka większa (Astrantia major) i zdrojówka rutewkowata (Isopyrum thalictroides).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
- ↑ M.P. z 1990 r. nr 31, poz. 248
- ↑ a b Rezerwat przyrody Dąbrowa Łącka. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-03-10].
- ↑ a b Zarządzenie Nr 27 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Dąbrowa Łącka”. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego Nr 42, poz. 1389 [on-line]. 2011-03-23. [dostęp 2019-03-10].