Rezerwat przyrody Górki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Górki
rezerwat florystyczny, leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Mezoregion

Wzniesienia Łódzkie[1]

Data utworzenia

1954

Akt prawny

M.P. z 1954 r. nr 54, poz. 746

Data likwidacji

2013

Powód likwidacji

utrata wartości przyrodniczych, dla których rezerwat został powołany

Powierzchnia

0,17 ha

Ochrona

częściowa

Położenie na mapie gminy Rogów
Mapa konturowa gminy Rogów, po prawej znajduje się punkt z opisem „Górki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Górki”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Górki”
Położenie na mapie powiatu brzezińskiego
Mapa konturowa powiatu brzezińskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Górki”
Ziemia51°50′26,3″N 19°56′09,3″E/51,840639 19,935917

Rezerwat przyrody Górki – dawny florystyczny i leśny rezerwat przyrody w gminie Rogów, w powiecie brzezińskim, w województwie łódzkim[2].

Rezerwat ten został powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa z 12 maja 1954 roku (M.P. z 1954 r. nr 54, poz. 746). Zajmował powierzchnię 0,17 ha, będąc najmniejszym w województwie. Utworzono go w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych stanowiska zimoziołu północnego (Linnaea borealis) w drzewostanie sosnowym[2]. Został zlikwidowany zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 26 czerwca 2013 roku[3].

Stanowisko zimoziołu północnego na tym terenie znane było od 1934 roku[1]. Jest to gatunek cyrkumborealny, w Polsce mający południową granicę zasięgu. W Polsce Środkowej ma status narażonego na wyginięcie[4]. Występuje w siedliskach kwaśnych, świeżych, ubogich lub umiarkowanie żyznych[1]. Sprzyjające mu warunki powstały w omawianym miejscu sztucznie, w wyniku nasadzeń sosnowych[4] i już w latach sześćdziesiątych zaczęto obserwować jego zanik[1]. Gatunki borowe zaczęły ustępować naturalnym dla siedliska gatunkom grądowym, zwiększyło się zwarcie szaty roślinnej i tym samym zacienienie, a większy udział ściółki liściastej podniósł pH i trofię gleby, co wywołało zanik zimoziołu, potwierdzony ostatecznie w 2010 roku[4]. Podejmowane wcześniej próby przeniesienia zimoziołu na tereny sąsiednie nie powiodły się[1]. Na terenie rezerwatu obserwowano regenerację grądu Tilio cordatae−Carpinetum betuli oraz postępującą synantropizację[4]. Rezerwat zlikwidowano w związku z zanikiem jego przedmiotu ochrony[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Rezerwaty przyrody województwa łódzkiego. Grzegorz Socha (red.). Łódź: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Łodzi, 2011, s. 62.
  2. a b Rezerwat przyrody Górki w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)].
  3. Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, Łódź, dnia 8 lipca 2013 r., poz. 3555. Zarządzenie nr 39/2013 z Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie zlikwidowania rezerwatu przyrody „Górki
  4. a b c d Agnieszka Wolańska-Kamińska, Izabela Zając, Natalia Ratajczyk. Efekty ochrony rzadkich gatunków roślin na przykładzie zimoziołu północnego Linnaea borealis w rezerwacie Górki. „Sylwan”. 158 (7), s. 531−538, 2014.