Rezerwat przyrody Ozy Kiczarowskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ozy Kiczarowskie
rezerwat przyrody nieożywionej
Typ

geologiczny i glebowy

Podtyp

form tektonicznych i erozyjnych

Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Położenie

gmina Stargard

Mezoregion

Równina Nowogardzka

Data utworzenia

18 lipca 1962

Akt prawny

M.P. z 1962 r. nr 65, poz. 306

Powierzchnia

1,88 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy wiejskiej Stargard
Mapa konturowa gminy wiejskiej Stargard, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ozy Kiczarowskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ozy Kiczarowskie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Ozy Kiczarowskie”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ozy Kiczarowskie”
Ziemia53°21′29″N 15°06′11″E/53,358056 15,103056

Rezerwat przyrody „Ozy Kiczarowskie”rezerwat przyrody nieożywionej w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard, 2,2 km na południe-południowy zachód od Kiczarowa, 2,5 km na północny zachód od Ulikowa, 4,5 km na północny wschód od Stargardu, po południowej stronie drogi krajowej nr 20 do Chociwla.

Został utworzony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 18 lipca 1962 r. na powierzchni 4,70 ha[1]. Obecnie zajmuje powierzchnię 1,88 ha[2].

Jest to rezerwat przyrody nieożywionej, typu geologicznego i glebowego, podtypu form tektonicznych i erozyjnych[2]. Obejmuje zespół form o kształcie wałów i wydłużonych pagórków, o osiach zorientowanych południkowo, porośnięty murawami kserotermicznymi, położony w całości na gruntach prywatnych[3].

Celem ochrony jest zachowanie wyróżniającego się w krajobrazie, dobrze ukształtowanego ozu zbudowanego z piasków i żwirów, pochodzących z akumulacji czołowej w czasie ostatniego zlodowacenia bałtyckiego, stanowiącego charakterystyczny element rzeźby w obszarze polodowcowej wysoczyzny morenowej wraz z porastającymi je płatami zbiorowisk roślinności ciepłolubnej[2][3]. Ozy Kiczarowskie są jednym z większych zespołów ozów w Polsce.

Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2008 roku (z późniejszymi zmianami), obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[2][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 18 lipca 1962 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1962 r. nr 65, poz. 306).
  2. a b c d Rezerwat przyrody Ozy Kiczarowskie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-14].
  3. a b Rozporządzenie Nr 75/2007 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 31 października 2007 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Ozy Kiczarowskie”. „Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego”. 113, poz. 1931, 15 listopada 2007. Urząd Wojewódzki w Szczecinie. 
  4. Rozporządzenie Nr 10/2008 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 19 marca 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Ozy Kiczarowskie”. „Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego”. 39, poz. 797, 14 kwietnia 2008. Urząd Wojewódzki w Szczecinie.