Rezerwat przyrody Suchy Łuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Suchy Łuk
rezerwat torfowiskowy
Typ

biocenotyczny i fizjocenotyczny[1][2]

Podtyp

biocenoz naturalnych i półnaturalnych[1][2]

Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

gmina Leżajsk

Mezoregion

Płaskowyż Kolbuszowski

Data utworzenia

1990

Akt prawny

M.P. z 1990 r. nr 48, poz. 366

Powierzchnia

9,90 ha

Położenie na mapie gminy wiejskiej Leżajsk
Mapa konturowa gminy wiejskiej Leżajsk, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Suchy Łuk”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Suchy Łuk”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Suchy Łuk”
Położenie na mapie powiatu leżajskiego
Mapa konturowa powiatu leżajskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Suchy Łuk”
Ziemia50°14′00″N 22°21′24″E/50,233333 22,356667

Suchy Łuk, Suchy Ług[3]rezerwat przyrody położony w miejscowościach Giedlarowa i Brzóza Królewska, w gminie Leżajsk, w powiecie leżajskim, w województwie podkarpackim[1]. Leży w obrębie Brzóźniańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu[4], na terenie leśnictwa Jelna (Nadleśnictwo Leżajsk)[3].

  • typ rezerwatu – biocenotyczny i fizjocenotyczny
  • podtyp rezerwatu – biocenoz naturalnych i półnaturalnych
  • typ ekosystemu – różnych ekosystemów
  • podtyp ekosystemu – lasów i torfowisk

Rezerwat obejmuje niewielkie obniżenie terenu zamknięte wałem wydmowym opadającym lekko w kierunku zachodnim[3][4]. Znajduje się w nim jedno z ostatnich zachowanych torfowisk wysokich dawnej Puszczy Sandomierskiej[4]. Jest ono częściowo porośnięte karłowatym drzewostanem sosnowym tworzącym bór bagienny[4].

Flora rezerwatu liczy 37 gatunków, do rzadszych należą m.in.: rosiczka okrągłolistna i długolistna, kruszyna pospolita, bagnica torfowa i żurawina[4].

Do rzadkich gatunków zwierząt występujących na terenie rezerwatu należą: rzekotka drzewna, żmija zygzakowata i ropucha paskówka, można tu też spotkać dzięcioła czarnego[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia 12 października 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody "Suchy Łuk". [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego poz. 3359 [on-line]. 2017-10-12. [dostęp 2019-05-21].
  2. a b c d Rezerwat przyrody Suchy Łuk. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-22].
  3. a b c Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Leżajsk – Lasy Państwowe, 2015-11-27. [dostęp 2018-08-22].
  4. a b c d e f Suchy Łuk. [w:] Zielone Podkarpacie [on-line]. [dostęp 2018-08-22].