Ringemuth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb według Baltisches Wappenbuch
Herb według Szymańskiego

Ringemuth (Ringdemuth)polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym pierścień złoty, w którym takaż gwiazda. Klejnot: na zawoju złoto-błękitnym dwa strusie pióra błękitne. Labry błękitne, podbite złotem.

Tak zrekonstruował herb Tadeusz Gajl w oparciu o Baltisches Wappenbuch. Natomiast Józef Szymański podaje inny wizerunek herbu - pierścień jest u niego z oczkiem, zaś czarna gwiazda znajduje się nad nim. W klejnocie widnieje paw naturalny z pierścieniem w dziobie[1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany Janowi Ringdemuthowi 25 listopada 1582[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Ringemuth (Ringdemuth).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 248. ISBN 83-7181-217-5.