Robert White (pilot)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Michael White
Ilustracja
Robert White w kokpicie samolotu X-15
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1924
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

17 marca 2010
Orlando

Przebieg służby
Lata służby

1942–1946
1951–1981

Siły zbrojne

United States Army Air Corps
 US Air Force

Stanowiska

pilot doświadczalny

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
wojna koreańska,
wojna wietnamska

Odznaczenia
US Air Force Master Astronaut Badge US Air Force Parachutist Badge
Krzyż Sił Powietrznych (Stany Zjednoczone)
Medal Sił Powietrznych za Wybitną Służbę - dwukrotnie (USA)
Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę (Stany Zjednoczone)
Srebrna Gwiazda - czterokrotnie (Stany Zjednoczone)
Legionista Legii Zasługi (USA)
Zaszczytny Krzyż Lotniczy - pięciokrotnie (Stany Zjednoczone)
Brązowa Gwiazda (Stany Zjednoczone) Medal Lotniczy (Stany Zjednoczone) Medal NASA za Wybitną Służbę Presidential Unit Citation - baretka wojsk lotniczych Air Force Outstanding Unit Award Organizational Excellence Award Medal Jeńca Wojennego (USA) Medal za Dobre Zachowanie Sił Lądowych (USA) Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Kampanii Europy-Afryki-Bliskiego Wschodu (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Medal Służby Obrony Narodowej Medal Służby w Korei Medal Służby w Wietnamie Air Force Longevity Service Award (dziewięciokrotnie) Armed Forces Reserve Medal Small Arms Expert Marksmanship Ribbon Korean War Service Medal (Korea Południowa) Medal Honoru Wietnamskich Sił Zbrojnych (Wietnam Płd.) Gallantry Cross Unit Citation z palmą (Wietnam Płd.) Medal „Za kampanię w Wietnamie” (Wietnam Płd.) Medal ONZ za służbę w KOREI

Robert Michael White (ur. 6 lipca 1924 w Nowym Jorku[1], zm. 17 marca 2010 w Orlando[2]) – amerykański wojskowy pilot doświadczalny, generał major United States Air Force. W latach 60. pobił wiele rekordów aeronautycznych i astronautycznych na amerykańskim samolocie eksperymentalnym North American X-15.

Wykształcenie i służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Do służby wojskowej wstąpił w listopadzie 1942 w stopniu podchorążego. Służył w United States Army Air Forces. Skrzydełka pilota otrzymał jako podporucznik w lutym 1944. W lutym 1945 został zestrzelony podczas swojego 52. lotu bojowego nad Niemcami. Dostał się do niewoli, w której przebywał do wyzwolenia w kwietniu 1945.

Aktywną służbę porzucił w grudniu 1945 i został przydzielony do lotniczych sił rezerwowych w bazie Mitchel. W tym czasie rozpoczął studia na kierunku inżynierii elektrycznej na Uniwersytecie Nowojorskim, gdzie w 1951 uzyskał tytuł licencjata inżynierii elektrycznej.

Do aktywnej służby powrócił w maju 1951, podczas wojny koreańskiej. Początkowo służył w bazie Mitchel. W lutym 1952 został przydzielony do 40 Eskadry Myśliwców w pobliżu Tokio. W sierpniu 1953 powrócił do Stanów i służył w Griffiss Air Force Base w Rome w stanie Nowy Jork.

W czerwcu 1954 został przeniesiony do Edwards Air Force Base, gdzie uczęszczał do szkoły pilotów eksperymentalnych do czerwca 1955[1]. Po jej ukończeniu aż do października 1963 latał jako pilot eksperymentalny, między innymi samolotem X-15[1], na którym odbył 16 lotów[3].

Następnie został wysłany do Bitburga w Niemczech Zachodnich, gdzie służył w jednostkach lotniczych. Do USA powrócił w sierpniu 1965, uczęszczał do Industrial College of the Armed Forces, którą ukończył rok później. W tym samym, 1966 roku uzyskał tytuł magistra nauk ścisłych w zakresie zarządzania przedsiębiorstwami na George Washington University.

W maju 1967 został przydzielony do Takhli Royal Thai Air Force Base w Tajlandii. W trakcie wojny wietnamskiej brał udział w 70. misjach na samolocie Republic F-105 Thunderchief nad Wietnamem Północnym.

W czerwcu 1968 powrócił do Stanów i służył w Wright-Patterson Air Force Base, a w sierpniu 1970 przeniósł się do Edwards Air Force Base i tam został szefem ośrodka testowego sił powietrznych. W listopadzie 1972 służył w Maxwell Air Force Base w Alabamie. W marcu 1975 został szefem sztabu formacji NATO – Fourth Allied Tactical Air Force w Ramstein Air Base w Niemczech Zachodnich, gdzie służył aż do przejścia w stan spoczynku 1 lutego 1981[1].

Astronauta[edytuj | edytuj kod]

17 lipca 1962 w trakcie lotu 62 samolotem X-15 osiągnął pułap 95,9 km, bijąc ówczesny rekord wysokości lotu samolotem[3]. Za przekroczenie w tym locie granicy kosmosu otrzymał skrzydełka astronauty (Astronaut Badge).

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Robert M. White. [w:] Veteran Tributes [on-line]. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
  2. Richard Goldstein: Robert M. White, Who Broke Limits in Flight, Dies at 85. [w:] The New York Times [on-line]. 2010-03-23. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
  3. a b Mark Wade: White, Robert. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]