Roman Bereski
 chorąży
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1914 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Roman Bereski (ur. 6 lub 16 grudnia 1896[1] w Przemyślu, zm. 1 sierpnia 1915[a] pod Jastkowem) – chorąży Legionów Polskich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się jako syn Teodora i Marii, z domu Jabłońska. Uczęszczał do gimnazjum w Przemyślu, z uwagi na trudności finansowe po ukończeniu pięciu klas w 1912 przerwał naukę i rozpoczął pracę w kancelarii adwokackiej Sterna w Przemyślu. Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich[2]. Po wybuchu wojny służył w oddziałach strzeleckich od sierpnia 1914, od maja 1915 był przydzielony do 1 kompanii 4 pułku piechoty Legionów, w którym dowodził 4 plutonem. Wraz z pułkiem wyruszył na front 15 lipca 1915, 31 lipca 1915 został trafiony kulą w bitwie pod Jastkowem. Został pochowany na Cmentarzu Legionistów Polskich w Jastkowie.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (pośmiertnie, nr 6250)
- Krzyż Niepodległości
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Inne źródło wskazało datę śmierci 31 lipca 1915.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiktor Krzysztof Cygan, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich, tom I, Warszawska Oficyna Wydawnicza "Gryf", Warszawa 1992.
- Marek Gałęzowski, Bereski Roman [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019, s. 30-31.
- Bogusław Polak: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. T. T. II (1914-1921) Cz. 2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej, 1993, s. 18. ISBN 83-900510-0-1.