Roman Cieszyński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Cieszyński
rotmistrz SG rotmistrz SG
Data i miejsce urodzenia

13 października 1891
Biała

Data i miejsce śmierci

4 sierpnia 1925
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1914–1925

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Sztab Generalny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie)

Roman Ignacy Marian Cieszyński (ur. 13 października 1891 w Białej, zm. 4 sierpnia 1925 w Warszawie) – rotmistrz Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, doktor praw.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób dr Romana Cieszyńskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Urodził się 13 października 1891 w Białej, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana[1][2]. W 1909 ukończył Gimnazjum św. Jacka w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[2]. W roku akademickim 1913/1914 studiował w Wiedniu[2].

27 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w II Dywizjonie Kawalerii. 14 lipca 1915 w Wiedniu został zwolniony ze służby. 25 lipca uzyskał absolutorium, a 5 września 1915 zaliczył egzamin sądowy na Uniwersytecie Jagiellońskim. W styczniu 1917 był odnotowany w 5. szwadronie 2 Pułku Ułanów z adnotacją „dobry komendant plutonu”. 28 lipca 1917 został wymieniony we wniosku o odznaczenie austriackim Krzyżem Wojskowym Karola. Po bitwie pod Rarańczą (15–16 lutego 1918) został internowany w Synowódzku, w powiecie stryjskim. 27 lipca 1918 uzyskał doktorat obojga praw[2].

W czasie wojny z Ukraińcami walczył w grupie gen. Bolesława Roji, a następnie w sztabie gen. Józefa Leśniewskiego[3]. 18 marca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich, pełniący służbę w 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich, został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem kawalerii[4]. 15 września 1919 został przydzielony na stanowisko 2 adiutanta ministra spraw wojskowych gen. Leśniewskiego[5]. 1 grudnia 1919 został mianowany porucznikiem[6]. Obowiązki adiutanta pełnił do śmierci generała Leśniewskiego (3 października 1921)[3].

27 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Pełnił wówczas służbę w Biurze Prezydialnym Ministerstwa Spraw Wojskowych[7]. W 1921 pełnił służbę w Inspektoracie Armii Nr IV w Krakowie, a jego oddziałem macierzystym był 2 Pułk Szwoleżerów[8][9]. Przysługiwał mu wówczas, obok stopnia wojskowego, tytuł „adiutant sztabowy”[8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 106. lokatą w korpusie oficerów jazdy[10]. 1 listopada 1922 został „powołany do służby Sztabu Generalnego z prawem jednorocznego doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej”[9]. W listopadzie 1923 został odkomenderowany do Wyższa Szkoła Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza jednorocznego kursu doszkolenia 1923/24[11][12]. Z dniem 15 października 1924, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału III Sztabu Generalnego w Warszawie[13][14]. 4 sierpnia 1925 w Warszawie[15] popełnił samobójstwo w następstwie depresji wywołanej dłuższą chorobą[3]. Trzy dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[16].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-03]..
  2. ↑ a b c d Żołnierze Niepodległości ↓.
  3. ↑ a b c Wspomnienie pozgonne o ś.p. rtm. Cieszyńskim. „Polska Zbrojna”. 214, s. 5, 1925-08-06. Warszawa. .
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919, poz. 1148.
  5. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 93 z 25 października 1919, poz. 3562.
  6. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 100 z 31 grudnia 1919, poz. 4413.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920, s. 797.
  8. ↑ a b Spis oficerów 1921 ↓, s. 240.
  9. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 1 listopada 1922, s. 821.
  10. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 160.
  11. ↑ Stawecki 1997 ↓, s. 67.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 597, 679.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 15 października 1924, s. 612.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 10, 539, 601.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 91 z 9 września 1925, s. 499.
  16. ↑ a b Nekrologi. „Polska Zbrojna”. 214, s. 5, 1925-08-06. Warszawa. .
  17. ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 10.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roman_Cieszyński&oldid=67174633”