Roman Morawski (elektronik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Morawski
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1949
Warka

profesor nauk technicznych
Specjalność: cyfrowe przetwarzanie sygnałów pomiarowych, metrologia
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1979
Leningradzki Instytut Elektrotechniki

Habilitacja

1990 – elektronika
Wydział Elektroniki Politechniki Warszawskiej

Profesura

8 czerwca 2001

Nauczyciel akademicki
Okres zatrudn.

od 1972

dziekan
Uczelnia

Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej

Okres spraw.

1999–2002

Poprzednik

Krzysztof Malinowski

Następca

Józef Lubacz

profesor
Uczelnia

Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej

Okres spraw.

1993

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Roman Zdzisław Morawski (ur. 24 sierpnia 1949 w Warce[1]) – polski elektronik, profesor nauk technicznych, specjalizujący się w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów pomiarowych i metrologii[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent liceum ogólnokształcącego w Warce w 1967. W 1972 ukończył studia magisterskie na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej i w tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Radioelektroniki Politechniki Warszawskiej. Doktoryzował się w 1979 na Leningradzkim Instytucie Elektrotechniki na podstawie pracy pt. O modielirovanii analogo-cifrovych elektronnych schem[1]. Habilitację z elektroniki uzyskał w 1990 na podstawie dotychczasowego dorobku naukowego i pracy pt. Metody odtwarzania sygnałów pomiarowych. Tytuł profesora uzyskał w 2001[2].

Na Wydziale Elektroniki i Technik informacyjnych pracuje od 1972, w tym od 1993 jako profesor nadzwyczajny, a od 2013 jako profesor zwyczajny. Odbył staż przemysłowy w wiedeńskich zakładach aparatury pomiarowej Norma Messgeräte (1972) oraz staże naukowe w Katedrze Automatyki i Informatyki Leningradzkiego Instytutu Elektrotechniki (1974–1975) i na Wydziale Fizyki Stosowanej Uniwersytetu Technicznego w Delfcie (1987)[1]. Od 1992 do 1993 był pełnomocnikiem dziekana wydziału ds. studiów w języku angielskim[3]. W latach 1993-1996 pełnił funkcję prodziekana ds. ogólnych, a w kolejnej trzyletniej kadencji – prodziekana ds. rozwoju i promocji wydziału. Od 1999 do 2002 piastował stanowisko dziekana tegoż wydziału. Ponadto w kadencji 1999-2002 zasiadał w senacie Politechniki Warszawskiej, natomiast od początku lat 80. należał do szeregu senackich komisji. Od 1996 przez 6 lat był członkiem Rady Szkoły Biznesu Politechniki Warszawskiej[1].

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Początkowo Roman Morawski skupił się na komputerowym projektowaniu systemów pomiarowych. Podczas stażu w Leningradzie brał udział w projektowaniu struktur i algorytmów obliczeniowych, z kolei w ramach stażu w Delfcie badał algorytmy rozwiązywania zadań odwrotnych fizyki technicznej. Ponadto w latach 80. i 90. prowadził badania związane z cyfrowym przetwarzaniem sygnałów pomiarowych, natomiast po 1990 skoncentrował się też na wykorzystaniu przetwarzania danych w analizatorach spektrofotometrycznych. Zajmował się także zagadnieniami dotyczącymi odtwarzania zmiennych w funkcji czasu wielkości pomiarowych, układów regulacji procesów technologicznych, projektowania mierników czasu i częstotliwości oraz technik interpretacji danych pomiarowych i dynamicznego wzorcowania torów pomiarowych. Pomiędzy 1988 a 1998 kilkakrotnie pracował na stanowisku profesora wizytującego na Université du Québec à Trois-Rivières, gdzie uczestniczył w pracach nad wspomaganymi procesorem cyfrowym scalonymi czujnikami spektrofotometrycznymi oraz systemami pomiarowymi wysokich ciśnień i stężeń roztworów. W 1998 podjął dziesięcioletnią współpracę z kanadyjską firmą Measurement Microsystems jako Chief Scientific Officer, w ramach której zajmował się projektowaniem scalonego mikrospektrofotometru oraz spektrofotometrycznych monitorów optycznych kanałów telekomunikacyjnych. Po 2013 prowadził badania systemów monitoringu osób niepełnosprawnych i starszych pod kątem przetwarzania danych pomiarowych[1].

Wspólnie z Fundacją Rektorów Polskich oraz Instytutem Spraw Publicznych badał efektywność funkcjonowania instytucji akademickich w Europie Zachodniej, jak również zajmował się projektami z dziedziny finansowania szkolnictwa wyższego w Polsce[1].

Morawski opublikował pozycje książkowe m.in. Etyczne aspekty działalności badawczej w naukach empirycznych (2011) oraz Technoscintific Research: Methodological and Ethical Aspects (2019), współtworzył również podręczniki akademickie pt. Wprowadzenie do metrologii i techniki eksperymentu (1992) oraz Wstęp do metod numerycznych dla studentów elektroniki i technik informacyjnych (2009)[1]. Jest autorem i współautorem ponad 300 publikacji naukowych[4]. Publikował prace w czasopismach, takich jak „IEEE Transactions on Instrumentation and Measurement", „Measurement, Biomedical Signal Processing and Control”, „Journal of Chemometrics” czy „Measurement Science and Technology”[1][5].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Ponadto wielokrotne wyróżnienia od rektora Politechniki Warszawskiej i ministerstwa[3][4][6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma troje dzieci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Roman Zdzisław Morawski. Instytut Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2020-02-23].
  2. a b Prof. dr hab. inż. Roman Zdzisław Morawski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-23].
  3. a b prof. dr hab. inż. ROMAN Z. MORAWSKI, prof. zw.. Instytut Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2020-02-23].
  4. a b Morawski Roman Z.. [dostęp 2020-02-23].
  5. Roman Z. Morawski (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2020-02-23].
  6. Roman Z. Morawski. [dostęp 2020-02-23].