Roman Przezwański
Roman Przezwański (ur. 26 czerwca 1912, zm. 8 grudnia 1983) – polski pedagog, dyplomata.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Żołnierz 2 DSP, w latach 1940–1945 internowany w Szwajcarii. Podczas internowania obronił dysertację doktorską. W ostatnim roku wojny z inicjatywy Romana Przezwańskiego (kierownika grupy pedagogów) zaczął ukazywać się „Głos Nauczycielski” („Die Stimme des Lehrers”).
W lipcu 1945 został przedstawicielem dyplomatycznym Polski Ludowej w Bernie (Szwajcaria) w charakterze chargé d’affaires Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej. W październiku 1945 kierownictwo polskiej placówki przejął Jerzy Putrament[1]. W 1946 był konsulem generalnym RP w Londynie.
W latach 50. był docentem Instytutu Pedagogiki w Warszawie[2], kierownikiem Sekcji Defektologii, utworzonej przy Państwowym Ośrodku Prac Pedagogicznych i Badań Programowych w Warszawie, kierował także Komisją ds. Programów, Wydawnictw, Pomocy Naukowych i Urządzeń Szkolnych dla Szkolnictwa Specjalnego[3]. W 1964 był dyrektorem departamentu Ministerstwa Oświaty[4].
Zmarł 8 grudnia 1983. Pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera E-XIV-1-3-7)[5].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Obserwacja pedagogiczna : badania przydatności niektórych sposobów prowadzenia zeszytów obserwacyjnych. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1959.
- Zjawiska dotykowe i wibracyjne. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1959.
- Badania w szkołach specjalnych (praca zbiorowa pod red. R. Przezwańskiego). Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1960.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (19 lipca 1946)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marek Andrzejewski. Szwajcaria wobec kwestii polskiej w latach II wojny światowej. „Echa przeszłości VII”, s. 121–136, 2006. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. ISSN 1509-9873. [dostęp 2023-07-03].
- ↑ Przezwański Roman, ur. 22 VI 1912 r. Instytut Pedagogiki w Warszawie. Docent. [online], www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2023-07-03].
- ↑ Jacek Kulbaka. Szkolnictwo specjalne w pracach ministerstwa oświaty w okresie przygotowań i realizacji planu sześcioletniego (1950–1955). „Przegląd Historyczno-Oświatowy”. Rok L 1–2 (195–196), s. 194, 2007. Radom: Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji – Państwowego Instytutu Badawczego. ISSN 0033-2178.
- ↑ Okólnik Nr 2 z dnia 10 lutego 1964 r. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Oświaty”. Nr 4, poz. 30, s. 88-89, 31 marca 1964 r. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych. [dostęp 2023-07-03].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-07-03].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 16, poz. 35 „za zasługi na polu ogólno-państwowej pracy”.