Roman Walczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Walczak
Prałat
Kraj działania

Włochy i San Marino

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1972
Konin

Radca Nuncjatury w Hiszpanii
Okres sprawowania

od 2023

Radca Nuncjatury we Włoszech i San Marino
Okres sprawowania

2020-2023

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja włocławska

Prezbiterat

17 maja 1997

Odznaczenia
Krzyż „Pro Piis Meritis” Melitensi

Roman Walczak (ur. 25 maja 1972 w Koninie) – polski duchowny katolicki, dyplomata watykański, prałat Honorowym Jego Świątobliwości.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

17 maja 1997, po ukończeniu studiów teologiczno-filozoficznych w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku w tamtejszej bazylice katedralnej otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Bronisława Dembowskiego i został inkardynowany do diecezji włocławskiej. W 2006 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

W 2003 uzyskał licencjat, a w 2006 doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim.

W 2008 rozpoczął służbę w dyplomacji watykańskiej początkowo jako chargé d’affaires, a następnie jako sekretarz nuncjatury w Liberii (2008-2011). W 2011 został pierwszym sekretarzem nuncjatury apostolskiej w Lizbonie. Był pierwszym sekretarzem nuncjatury apostolskiej w Wellington[1]. W latach 2020-2023 pełnił funkcję radcy Nuncjatury Apostolskiej we Włoszech i San Marino[2]. Od 2023 pełni funkcję radcy nuncjatury w Hiszpanii[3].

28 marca 2013 z nominacji biskupa włocławskiego Wiesława Meringa został włączony do grona kanoników honorowych kapituły katedralnej włocławskiej. 1 lipca 2022 papież Franciszek mianował go radcą nuncjatury I klasy[4]. W 2023 papież Franciszek mianował go prałatem honorowym Jego Świątobliwości[5].

Był konsultantem ds. liturgii oraz zagrał rolę sekretarza kardynała Wyszyńskiego w filmie Karol. Papież, który pozostał człowiekiem.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Symbolika i wystrój świątyni chrześcijańskiej: przewodnik po współczesnej architekturze wnętrz sakralnych według soborowych dokumentów Kościoła i aktualnego prawa kościelnego, Drukarnia i Księgarnia Świętego Wojciecha, ISBN 978-83-7401-274-4
  • Rzymskie impresje, ISBN 978-83-7401-257-7

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. New Zealand Ministry of Foreign Affairs and Trade, Apostolic Nunciature of The Holy See [online], New Zealand Ministry of Foreign Affairs and Trade [dostęp 2016-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-08] (ang.).
  2. Nunziatura Apostolica in Italia e nella Repubblica di San Marino [online], www.nunziatura.it [dostęp 2022-04-09].
  3. Nunciatura Apostólica, Personal [online], Nunciatura Apostólica en España [dostęp 2023-04-27] (hiszp.).
  4. Diecezja Włocławska [online], www.diecezja.wloclawek.pl [dostęp 2022-09-01].
  5. Diecezja Włocławska [online], www.diecezja.wloclawek.pl [dostęp 2023-04-27].
  6. Zakon Maltański odznaczył polskiego kapłana. ekai.pl, 2012-11-20. [dostęp 2014-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-11)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]