Roman Wart
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1892 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Roman Józef Wart (ur. 4 grudnia 1892 w Krakowie, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 4 grudnia 1892 w Krakowie, w rodzinie Jakuba i Elżbiety[1].
6 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. W szeregach 1 Pułku Piechoty walczył na froncie do października 1916. Pełnił obowiązki sekcyjnego. Na początku kwietnia 1917 został odnotowany w 10. kompanii III baonu 1 pp i przedstawiony do odznaczenia austriackim Krzyżem Wojskowym Karola. Po odezwie Tymczasowej Rady Stanu z 18 maja 1917 wystąpił 20 czerwca do cesarza Karola I o zwolnienie z obywatelstwa austriackiego oraz do TRS o przyznanie obywatelstwa Królestwa Polskiego. Po kryzysie przysięgowym służył w 6 Pułku Piechoty[1].
7 maja 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 maja 1919 podporucznikiem piechoty. Pełnił wówczas służbę w Szpitalu Koni Nr 1[2]. Następnie służył w 32 Pułku Piechoty[3][4]. 31 marca 1924 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 77. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W 1928 służył w Baonie Podchorążych Rezerwy Piechoty w Ostrowi Łomżyńskiej[6]. 2 grudnia 1930 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 i 87. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Z dniem 1 stycznia 1931 został przeniesiony z Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7A w Jarocinie do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[8]. W październiku tego roku został przeniesiony do 6 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisko kwatermistrza[9][10]. W kwietniu 1934 został przeniesiony do 12 Pułku Piechoty w Wadowicach na stanowisko dowódcy batalionu[11]. W grudniu 1934 ogłoszono jego przesunięcie na stanowisko dowódcy III batalionu, detaszowanego w Krakowie[12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 55. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. Na stanowisku dowódcy III baonu pozostawał do 1939[14] i walczył na jego czele w kampanii wrześniowej. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau[15].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3392[16]
- Krzyż Niepodległości (24 października 1931)[17][18]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[19]
- Złoty Krzyż Zasługi (25 maja 1939)[20][21]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[22][23][21]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 56 z 22 maja 1919 roku, poz. 1759.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 218, 422.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 203, 366.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 173.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 133, 202.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 329.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 10.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 329.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 39, 536.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 158.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 258.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 419.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 562.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Harasymow 1928 ↓, s. 31.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932 roku, s. 196.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 39.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 17.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 415.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Stanisław Harasymow: Zarys historji wojennej 32-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-10-05].
- Dowódcy batalionów 12 Pułku Piechoty (II RP)
- Jeńcy Oflagu VII A Murnau
- Kwatermistrzowie 6 Pułku Piechoty Legionów
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 32 Pułku Piechoty (II RP)
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1892
- Zmarli w XX wieku
- Żołnierze I Brygady Legionów Polskich