Rosi Sexton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rosi Sexton
Ilustracja
Rosi Sexton w 2020 roku
Pełne imię i nazwisko

Rosemary Ann Sexton

Pseudonim

The Surgeon

Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1977
Wersal, Francja

Obywatelstwo

brytyjskie

Wzrost

160,02[1] cm

Masa ciała

61,23[1] kg

Styl walki

MMA

Debiut

2002

Kategoria wagowa

kogucia, musza

Klub

Next Generation MMA Liverpool

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

18

Zwycięstwa

13

Przez nokauty

2

Przez poddania

7

Przez decyzje

4

Porażki

5

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Rosi Sexton, właśc. Rosemary Ann Sexton (ur. 16 lipca 1977 w Wersalu) – angielska zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA)[1], radna Solihull, osteopatka i doktor informatyki teoretycznej.

Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Rosi Sexton[2] urodziła się 16 lipca 1977 w Wersalu. Jeszcze jako dziecko przeprowadziła się z rodziną do Reading[3].

Ukończyła szkołę podstawową St Sebastian's Church of England Primary School w Grantham, a następnie szkołę ponadpodstawową Crowthorne Church of England Primary School i liceum Kendrick School. Początkowo uważała się za osobę niewysportowaną i koncentrowała swoje zainteresowania na czytaniu książek. W wieku 14 lat zaczęła trenować taekwondo, aby nauczyć się samoobrony. Trenowała też hokej, siatkówkę i tenis[4].

Ukończyła studia matematyczne na Kolegium Trójcy Świętej Uniwersytetu Cambridge[5]. Ukończyła też Oxford Brookes University z Bachelor’s degree z osteopatii i Uniwersytet Manchesterski z tytułem doktora informatyki teoretycznej[3].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W 1999[4] w czasie studiów na Cambridge po raz pierwszy zaczęła trenować walkę. Dołączyła do towarzystw zrzeszających miłośników judo, ju-jitsu i taekwondo. Zdobyła czarny pas w taekwondo i TJF ju-jitsu oraz brązowy pas w brazylijskim jiu-jitsu[3]. W 2002 debiutowała jako profesjonalna zawodniczka mieszanych sztuk walki[6]. Przywarł do niej pseudonim Chirurg[3].

Zaczęła karierę serią pięciu kolejnych zwycięstw, zwieńczonych pokonaniem Diny Van den Hooven w walce o pas Cage Warriors 132 lbs women's championship. W kolejnej walce, rok później, przegrała swoją pierwszą walkę pokonana przez Ginę Carano[6].

Była pierwszą Brytyjką w Ultimate Fighting Championship[3].

21 czerwca 2014 ogłosiła zakończenie kariery, motywując swoją decyzję poczuciem, że nie jest już wystarczająco dobra[7].

Lista zawodowych walk w MMA[1][edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Porażka 13–5 Polska Joanna Jędrzejczyk KO (cios pięścią) 2 2:36 Cage Warriors Fighting Championship 69 7 czerwca 2014 Anglia Londyn
Porażka 13–4 Brazylia Jéssica Andrade Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Machida vs. Munoz 26 października 2013 Anglia Manchester
Porażka 13–3 Kanada Alexis Davis Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 161 15 czerwca 2013 Kanada Winnipeg
Wygrana 13–2 Irlandia Aisling Daly Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Cage Warriors: 47 2 czerwca 2012 Irlandia Dublin Półfinał turnieju wagi muszej kobiet Cage Warriors Fighting Championship.
Wygrana 12–2 Stany Zjednoczone Roxanne Modafferi Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Cage Warriors: 40 26 lutego 2011 Anglia Londyn
Wygrana 11–2 Stany Zjednoczone Sally Krumdiack TKO (punches) 2 4:07 Cage Warriors 39: The Uprising 27 listopada 2010 Irlandia Cork
Porażka 10–2 Stany Zjednoczone Zoila Gurgel KO (ciosy kolanami i pięściami) 1 2:00 Bellator 23 24 czerwca 2010 Stany Zjednoczone Louisville
Wygrana 10–1 Stany Zjednoczone Valerie Coolbaugh Poddanie (balacha) 1 3:40 Bellator 12 19 czerwca 2009 Stany Zjednoczone Hollywood
Wygrana 9–1 Stany Zjednoczone Debi Purcell Decyzja (większościowa) 3 3:00 ShoXC: Hamman vs. Suganuma 2 15 sierpnia 2008 Stany Zjednoczone Friant
Wygrana 8–1 Rosja Julia Berezikowa Poddanie (balacha) 2 1:49 BodogFight: Vancouver 24 sierpnia 2007 Kanada Vancouver
Wygrana 7–1 Japonia Tomomi Sunaba Decyzja techniczna (jednogłośna) 2 1:05 BodogFight: Costa Rica 17 lutego 2007 Kostaryka San José
Wygrana 6–1 Brazylia Carina Damm Poddanie (balacha) 1 4:15 BodogFight: St. Petersburg 16 grudnia 2006 Rosja Petersburg
Porażka 5–1 Stany Zjednoczone Gina Carano KO (cios pięścią) 2 4:55 World Pro Fighting Championships 15 września 2006 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 5–0 Holandia Dina Van den Hooven TKO (zatrzymanie w narożniku) 3 5:00 CWFC: Strike Force 4 26 listopada 2005 Anglia Midlands Zdobyła pas mistrzowski Cage Warriors Fighting Championship do 59 kg.
Wygrana 4–0 Anglia Kelli Salone Poddanie (balacha) 1 3:45 P & G 1: Pride and Glory 1 1 lutego 2004 Walia Cardiff
Wygrana 3–0 Carla O'Sullivan Poddanie (duszenie) 1 N/A CWFC 3: Cage Warriors 3 16 marca 2003 Anglia Hampshire
Wygrana 2–0 Anglia Serena Saunders Poddanie (balacha) 1 0:40 CWFC 1: Armageddon 27 lipca 2002 Anglia Londyn
Wygrana 1–0 Angela Boyce Poddanie (balacha) 3 N/A G & S 5: Grapple & Strike 5 11 maja 2002 Anglia Worcester

Życie po zakończeniu kariery sportowej[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery sportowej zaczęła zawodowo praktykować osteopatię, szczególnie w ramach terapii sportowej. Otworzyła własną klinikę, leczącą kontuzje związane ze sportami walki[5].

Działała w stowarzyszeniu antydopingowym Voluntary Anti-Doping Association i w organizacji na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa zawodnikom MMA, SafeMMA[5].

W 2019 wygrała wybory do rady metropolii Solihull. Uzyskała 1876 głosów, kandydując z ramienia Partii Zielonych w okręgu Shirley West[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2004 lub 2005 urodziła syna[3] o imieniu Luis[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Rosi Sexton [online], Sherdog.com [dostęp 2020-03-11] (ang.).
  2. ↑ a b Local election results 2019 [online], Solihull Council, 2 maja 2019 [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-27] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Chris Osborne, UFC: Rosi Sexton to be first British female ultimate fighter, „BBC Sport”, 12 czerwca 2013 [dostęp 2020-03-11] (ang.).
  4. ↑ a b Gareth A. Davies, Rosi Sexton, UFC fighter: my school sport, 28 maja 2013, ISSN 0307-1235 [dostęp 2020-03-11] (ang.).
  5. ↑ a b c Rosi Sexton (1995) – [online], Trinity College Cambridge [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-25] (ang.).
  6. ↑ a b Rosi Sexton [online], MixedMartialArts.com [dostęp 2020-03-11] (ang.).
  7. ↑ Matt Erickson, UFC, Bellator, Cage Warriors vet Rosi Sexton announces retirement from MMA [online], MMA Junkie, 21 czerwca 2014 [dostęp 2020-03-11] (ang.).
  8. ↑ Paul Bignell, Dr Rosi Sexton: 'Fighting is a normal part of human nature' [online], The Independent, 8 września 2013 [dostęp 2020-03-11] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rosi_Sexton&oldid=72189913”