Rozenit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozenit
Ilustracja
Rozenit
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

brak

Skład chemiczny

uwodniony siarczan żelaza, FeSO4 x 4H20[1]

Twardość w skali Mohsa

3-4[1]

Przełam

nierówny[1]

Pokrój kryształu

tabliczkowy[1]

Układ krystalograficzny

jednokośny[1]

Gęstość minerału

2,19-2,20 g/cm3[1]

Właściwości optyczne
Barwa

bezbarwny, biały[1]

Rysa

biała[1]

Połysk

szklisty[1]

Rozenit – minerał z gromady siarczanów[1].

Występowanie i nazwa[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy raz rozenit został stwierdzony w Tatrach na zachodnim zboczu Ornaku przez Jana Kubisza (1925-1972)[1][2]. Nazwał on minerał na cześć polskiego petrologa i mineraloga, Zygmunta Rozena (1874-1936), będącego profesorem Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie[1].

Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Jest produktem utleniania siarczków żelaza[3].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Rozenit jest przezroczysty do przeświecającego, o szklistym połysku[1]. Jest minerałem o nierównym przełamie oraz białą barwą, choć bywa bezbarwny. Jest łatwo rozpuszczalny w wodzie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Jerzy Żaba, Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów, Chorzów: Wydawnictwa Videograf, 2014, s. 374, ISBN 978-83-7835-297-6, OCLC 899862630 [dostęp 2023-04-18].
  2. Jerzy Gągol, Gertruda Herman, Polonica wśród minerałów i skał - Jerzy Gągol, Gertruda Herman [online], Państwowy Instytut Geologiczny - PIB, 2004 [dostęp 2023-04-18] (pol.).
  3. rozenit, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-04-19].