Przejdź do zawartości

Rozpylająca końcówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rozpylacz, rozpylająca końcówka[1] — część składowa opryskiwacza, w której przepływająca pod ciśnieniem ciecz użytkowa ulega rozpyleniu na krople o ustalonej średnicy.

Podział[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się końcówki: szczelinowe (szczelina płaska, ostra), uderzeniowe, wirowe[1].

Ze względu na wielkość kropli wyróżnia się rozpylacze:

  • standardowe — wytwarzają krople drobne, pozwalają na uzyskanie wysokiej skuteczności biologicznej. Krople podatne są na znoszenie.
  • niskoznoszeniowe — wytwarzają krople średnie i grube. Ryzyko znoszenia kropel jest ograniczone.
  • inżektorowe — wytwarzają krople bardzo grube.

Wielkość kropel wytwarzanych przez rozpylacze zależy od ich konstrukcji, wielkości i ciśnienia cieczy. Wielkość kropel rośnie wraz ze wzrostem wielkości rozpylacza i spadkiem ciśnienia cieczy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mała encyklopedia rolnicza, Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 681.
  2. Ewidencja zabiegów ochrony roślin, Kraków: Plantpress, 2008, s. 3, ISBN 978-83-89874-73-3.