Rozrusznik rezystorowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rozrusznik rezystorowy (ang. rheostatic starter[1]) – przełącznik rozruchowy wykorzystujący jeden lub większą liczbę rezystorów dla osiągnięcia w czasie rozruchu zadanych wartości momentu obrotowego silnika i ograniczenia wartości prądu rozruchowego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. IEV ref 441-14-42
  2. Praca zbiorowa: Słownik terminologiczny elektryki : Aparaty elektryczne wchodzące w skład urządzeń rozdzielczych, Część 1, Instytut Elektrotechniki – Warszawa 1989.