Ruben Liljefors
 Ruben Liljefors, 1907 | |
| Imię i nazwisko |
Ruben Mattias Liljefors |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Ruben Mattias Liljefors[1][2] (ur. 30 września 1871 w Uppsali, zm. 4 marca 1936[1][2]) – szwedzki kompozytor i dyrygent.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo studiował w Uppsali[2], następnie w latach 1895–1896 i 1897–1899 był uczniem Salomona Jadassohna w konserwatorium w Lipsku[1][2]. W 1900 roku zdał w Sztokholmie egzamin z gry na organach, a w 1907 roku ze śpiewu kościelnego[1]. W latach 1909–1911 ponownie przebywał w Niemczech, studiując u Felixa Draesekego w Dreźnie i Maxa Regera w Lipsku[1]. Od 1902 do 1911 roku był dyrygentem orkiestry filharmonicznej w Göteborgu[1][2], prowadził też towarzystwo śpiewacze i chór studencki[1]. Od 1912 do 1931 roku pełnił funkcję dyrygenta Gävleborgs Orkesterförening w Gävle[1][2]. Był członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie[1].
Tworzył w idiomie romantycznym[2]. Skomponował m.in. Symfonię Es-dur (1906), Koncert fortepianowy f-moll (1899, zrewid. 1922), Uwerturę koncertową (1908) Sommer-Suite na orkiestrę (1920), Sonatę e-moll na skrzypce i fortepian (1896), Sonatę f-moll na fortepian (1938), ponadto liczne pieśni i utwory chóralne, m.in. kantatę Bohuslän (1908)[1][2].
Jego synem był kompozytor Ingemar Liljefors[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 358. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2131. ISBN 0-02-865529-X.