Rudolf Alzner

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Alzner
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Pełne imię i nazwisko

Rudolf Robert Alzner

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1870
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1890–1922

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

18 pułk ułanów

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie pokoju) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Rudolf Robert Alzner[1] (ur. 24 grudnia 1870 we Lwowie, zm. po 1934) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 grudnia 1870 we Lwowie[2][3]. Pełnił zawodową służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopnień kadeta piechoty został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1890 i wcielony do 1 śląskiego pułku piechoty w Opawie[4]. W następnym roku został mianowany kadetem-zastępcą oficera[5]. W 1893 został przeniesiony do 4 galicyjskiego pułk ułanów w Żółkwi[6]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach macierzystego pułku[7][8][9]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: porucznika ze starszeństwem z 1 maja 1893[10], nadporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1896[11], rotmistrza 2. klasy ze starszeństwem z 1 listopada 1905, majora ze starszeństwem z 1 lipca 1915[12][13] i podpułkownika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917[14].

16 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zaatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika i przydzielony do Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[15][16]. 16 października 1919 został mianowany inspekcyjnym oficerem sztabowym jazdy przy Dowództwie Okręgu Generalnego Poznań[17]. 16 kwietnia 1920 przeprowadził się z Kielc do Poznania i zamieszkał przy ul. Matejki 47[2]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[18]. 9 września 1920 został mianowany dowódcą 18 pułku ułanów[19]. Dowodził tym oddziałem w bitwie nad Niemnem[20]. 22 marca 1921 został wyznaczony na stanowisko pomocnika dowódcy 5 Brygady Jazdy w Krakowie[21]. 30 czerwca 1921 minister spraw wojskowych generał porucznik Kazimierz Sosnkowski polecił dowódcy Okręgu Generalnego Warszawa wdrożyć dochodzenie przeciwko płk. Rudolfowi Alznerowi, dowódcy 18 puł.[22] Z dniem 1 lipca 1922 został przeniesiony w stan spoczynku „z powodu przekroczenia wieku dla posiadanego stopnia w myśl ustawy z 2 sierpnia 1919, z prawem noszenia munduru”[23]. 26 października 1923 prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu pułkownika jazdy[24][25][26][27]. Później został zweryfikowany w stopniu pułkownika stanu spoczynku ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 16. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[28]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII”[29].

Był żonaty z Jadwigą (ur. 24 grudnia 1880 w Żółkwi)[2], córką Karola Muszkieta (ur. 1846), doktora medycyny, dyrektora szpitala powszechnego, radnego miejskiego, honorowego obywatela Żółkwi i Jadwigi Anny z Machniewiczów[30].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335, 992.
  2. ↑ a b c Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 2023-04-23]..
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-23]..
  4. ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 262, 307.
  5. ↑ Schematismus 1892 ↓, s. 258, 311.
  6. ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 707, jako Alzner Adolf.
  7. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 621.
  8. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 806.
  9. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1011.
  10. ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 619.
  11. ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 623.
  12. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 539.
  13. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 713.
  14. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 906.
  15. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 23 grudnia 1918, poz. 368.
  16. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 1 z 4 stycznia 1919, poz. 15.
  17. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 95 z 26 listopada 1919, poz. 3693.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 399.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920, s. 899.
  20. ↑ Dobiecki i Kłopotowski 1929 ↓, s. 15.
  21. ↑ Stefan Jacek Dembiński. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.98, s. 187 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-22].
  22. ↑ Odpis pisma L. 11099/EG/Tj.. [w:] Adiutantura Generalna Naczelnego Wodza, sygn. 701/2/13 [on-line]. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, 1921-06-30. [dostęp 2023-04-23].
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 10 maja 1922, s. 368, dekret z 1 maja 1922.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 739.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1578.
  26. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1407.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 882.
  28. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335.
  29. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 992.
  30. ↑ Anna Kozłowska-Ryś: Była kiedyś w Żółkwi ulica…. Kurier Galicyjski, 2022-10-31. [dostęp 2023-04-23]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rudolf_Alzner&oldid=70187792”