Runianka japońska

Runianka japońska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Buxanae
Rząd	bukszpanowce
Rodzina	bukszpanowate
Rodzaj	runianka
Gatunek	runianka japońska
	Nazwa systematyczna
	Pachysandra terminalis Siebold & Zucc; Abh. Math.-Phys. Cl. Königl. Bayer. Akad. Wiss. 4(2):142. 1845
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Runianka japońska (Pachysandra terminalis) – gatunek zimozielonej krzewinki z rodziny bukszpanowatych. Pochodzi z Chin i Japonii^[3]. Jest uprawiana w wielu krajach jako roślina ozdobna.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Zimozielona krzewinka o wysokość 20-30 cm. Szybko rozrasta się dzięki podziemnym rozłogom i tworzy gęstą darń^[4].
Liście: Z rozłogów wyrastają okółki ciemnozielonych, skórzastych, podługowatych, grubo ząbkowanych liści.
Kwiaty: Roślina jednopienna. Niepozorne, białe lub różowe, pachnące kwiaty zebrane w szczytowe grona pojawiają się wczesnym latem^[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna uprawiana w gruncie. Szczególnie nadaje się jako roślina okrywowa. Może być w tym celu uprawiana pod wysokim drzewami^[5]. Istnieją kultywary o ozdobnych liściach, np. `Variegata` ma kremowozielone, pstre liście^[4], wymaga ona jednak bardziej słonecznego stanowiska, niż typowa forma gatunku o ciemnozielonych liściach

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Jest łatwa w uprawie. Preferuje miejsca cieniste, doskonale radzi sobie pod koronami drzew. Jest całkowicie mrozoodporna i nie ma specjalnych wymagań co do żyzności gleby, ważne natomiast aby była ona stale wilgotna^[4]. Jest bowiem wrażliwa na suszę i wymaga obfitego podlewania. Dobrze też znosi zanieczyszczenia miejskie^[5]. Rozmnaża się przeważnie przez odcinanie ukorzenionych rozłogów, można też przez sadzonki^[4]. Wskazane jest cięcie, które powoduje jej zagęszczanie się.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-05-04] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-05-04] (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
↑ ^a ^b Przegląd roślin. [dostęp 2010-01-24].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-05-04] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-05-04] (ang.).

[3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].

[A-4] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[B-5] Przegląd roślin. [dostęp 2010-01-24].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]