Rura na Łopiankach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rura na Łopiankach
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

gmina Liszki
Wąwóz Półrzeczki

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

4 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

264 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku NW

Kod

J.GT-03.18

Położenie na mapie gminy Liszki
Mapa konturowa gminy Liszki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Rura na Łopiankach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Rura na Łopiankach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rura na Łopiankach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Rura na Łopiankach”
Ziemia50°04′15″N 19°42′16″E/50,070833 19,704444
Strona internetowa

Rura na Łopiankachjaskinia w dolnej części wąwozu Półrzeczki, na północ od wsi Mników[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Garbie Tenczyńskim, na południowym skraju Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej[2].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia znajduje się w orograficznie lewych zboczach wąwozu, w odległości 13 m na południe od dobrze widocznego otworu Jaskini na Łopiankach. Otwór znajduje się w północno-zachodniej ścianie skały sąsiadującej ze skałą Jaskini na Łopiankach. Położony jest na wysokości 3 m od podstawy skały, wyjście do niego nie nastręcza jednak większych trudności. Okrągły otwór ma średnicę około 1 m. Za otworem w głąb skały prowadzi stopniowo zwężająca się rura, a w pobliżu wylotu w jej dnie jest rynna denna[1].

Jaskinia powstała w skałach wapiennych pochodzących z jury późnej. Nacieki ubogie, złożone z wyschniętych grzybków jaskiniowych i miejscami występujących warstw mleka wapiennego. Namulisko gliniaste, cienkie. Początkowy odcinek jaskini jest jasny i na jej ścianach przy otworze wejściowym rosną glony. Końcowy odcinek jest wilgotny, i mimo niedużej długości ciemny. Ze zwierząt obserwowano pajęczaki[1].

Jaskinia znana była od dawna, w literaturze nie była jednak wzmiankowana. Jej dokumentację i plan opracował A. Górny w grudniu 1999 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Mariusz Szelerewicz, Andrzej Górny, Rura na Łopiankach, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-12-24].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2