Ruszt (budownictwo)
Ruszt – budowlana konstrukcja przestrzenna składająca się z dźwigarów (żelbetowych, stalowych, drewnianych), których osie, prostopadłe do siebie, tworzą zazwyczaj prostokątną siatkę leżącą w jednej płaszczyźnie, najczęściej poziomej[1][2]. Ruszty stosowane są jako więzary dachowe[3] przy ich dużych rozpiętościach oraz jako fundamenty składające się z żeber (ław) opartych bezpośrednio na gruncie lub na głowicach pali w nim zagłębionych. Ruszt często łączy się monolitycznie z ułożoną na nim płytą żelbetową lub stalową. Taka konstrukcja bywa też stosowana jako tzw. strop płytowo-żebrowy[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W. Nowacki, Mechanika budowli, tom 2, PWN Warszawa 1960, s. 345.
- ↑ B. Olszowski, Z. Stojek, Z. Waszczyszyn, Zarys mechaniki budowli, Politechnika Krakowska Kraków 1978, s. 117.
- ↑ Ruszt przestrzenny [dostęp 2019-03-17].
- ↑ Konstrukcje żelbetowe, T. 2. Przekazywanie obciążeń [dostęp 2019-03-17].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Witold Nowacki, Statyka rusztów płaskich, Rozprawy Inżynierskie, t.II, z.1, PWN, Warszawa 1954 [dostęp 2019-03-17]