Ryōtaku Maeno
Ryōtaku Maeno (jap. 前野 良沢 Maeno Ryōtaku; ur. 1723, zm. 1803) – japoński uczony okresu Edo, lekarz, uczeń Kon’yō Aokiego.
Zajmował się zielarstwem i medycyną chińską[1][2]. W 1770 roku wyjechał do Nagasaki, gdzie uczył się języka holenderskiego i zapoznał się z holenderskim tłumaczeniem atlasu anatomicznego J.A. Kulmusa Anatomische Tabellen[2]. W 1771 roku uczestniczył w przeprowadzonej przez Genpaku Sugitę pierwszej w Japonii sekcji zwłok[1][2]. Wspólnie z Sugitą i kilkoma innymi uczonymi przełożył następnie na język japoński atlas Kulmusa. Tłumaczenie, wydane w 1774 roku pod tytułem Kaitai-shinsho (jap. 解体新書) było pierwszym dziełem naukowym z obcego języka wydanym w Japonii i zapoczątkowało przełom w medycynie japońskiej, pomimo ataków ze strony tradycyjnych znachorów[1][2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wielka Historia Świata. T. 8. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 416–417. ISBN 83-85719-92-X.
- ↑ a b c d Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 307. ISBN 83-04-01486-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 601. ISBN 0-674-01753-6.