Ryjokrety

Ryjokrety
	Urotrichini
	Dobson, 1883
	; Przedstawiciel rodzaju – górokret japoński (Urotrichus talpoides)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	owadożery
Podrząd	Erinaceota
Rodzina	kretowate
Podrodzina	krety
Plemię	ryjokrety
	Typ nomenklatoryczny
	Urotrichus Temminck, 1841
Synonimy
	Urotrichi Gill, 1875; Urotricheæ: Trouessart, 1879; Urotrichini: Van Valen, 1967; Urotrichina: Kalandadze & Rautian, 1992;
	Urotrichi Gill, 1875; Urotricheæ: Trouessart, 1879; Urotrichini: Van Valen, 1967; Urotrichina: Kalandadze & Rautian, 1992;
Rodzaje
	7 rodzajów (w tym 5 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	7 rodzajów (w tym 5 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies

Ryjokrety^[5] (Urotrichini) – plemię ssaków z podrodziny kretów (Talpinae) w obrębie rodziny kretowatych (Talpidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Plemię obejmuje gatunki występujące w Japonii^[6]^[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[8]^[6]^[5]:

Urotrichus Temminck, 1841 – górokret – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Urotrichus talpoides Temminck, 1841 – górokret japoński
Dymecodon F.W. True, 1886 – ryjokret – jedynym przedstawicielem jest Dymecodon pilirostris F.W. True, 1886 – ryjokret górski

Opisano również rodzaje wymarłe^[9]:

Myxomygale Filhol, 1890^[10]
Paratalpa Lavocat, 1951^[11]
Percymygale Hugueney & Maridet, 2017^[12]
Pseudoparatalpa Lopatin, 1999^[13] – jedynym przedstawicielem był Pseudoparatalpa lavrovi (Bendukidze, 1993)
Tenuibrachiatum Ziegler, 2003^[14] – jedynym przedstawicielem był Tenuibrachiatum storchi Ziegler, 2003.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b G.E. Dobson: A Monograph of the Insectivora, Systematic and Anatomical. Cz. 2. London: J. Van Voorst, 1883, s. 128. (ang.).
↑ É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3^e série. 7, s. 265, 1879. (fr.).
↑ L.M. Van Valen. New Paleocene insectivores and insectivore classification. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 135 (5), s. 274, 1967. (ang.).
↑ H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 55. (ros.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 77. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 82. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Tribe Urotrichini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-14].
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
↑ J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Urotrichini Gill, 1875, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
↑ H. Filhol. Description d’un nouveau genre d’Insectivore provenant des dépots de phosphate de chaux du Quercy. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. Huitième série. 2 (4), s. 177, 1890. (fr.).
↑ R. Lavocat. Révision de la faune des mammifères oligocènes d’Auvergne et du Velay. „Sciences et Avenier”. 32, s. 30, 1951. (fr.).
↑ M. Hugueney & O. Maridet. Evolution of Oligo-Miocene talpids (Mammalia, Talpidae) in Europe: focus on the genera Myxomygale and Percymygale n. gen. „Historical Biology”. 30 (1–2), s. 270, 2017. DOI: 10.1080/08912963.2017.1282477. (ang.).
↑ А.В. Лопатин / A.V. Lopatin. Олигоценовые и раннемиоценовые насекомоядные (Insectivora, Mammalia) Западного Казахстана / Oligocene and Early Miocene Insectivores (Mammalia) from Western Kazakhstan. „Палеонтологический журнал / Paleontological Journal”. 33 (2), s. 66 / 187, 1999. (ros. • ang.).
↑ R. Ziegler. Moles (Talpidae) from the late Middle Miocene of South Germany. „Acta Palaeontologica Polonica”. 48 (4), s. 637, 2003. (ang.).

[Dobson-1] G.E. Dobson: A Monograph of the Insectivora, Systematic and Anatomical. Cz. 2. London: J. Van Voorst, 1883, s. 128. (ang.).

[tro-2] É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3^e série. 7, s. 265, 1879. (fr.).

[val-3] L.M. Van Valen. New Paleocene insectivores and insectivore classification. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 135 (5), s. 274, 1967. (ang.).

[kal&rau-4] H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 55. (ros.).

[Cichocki&inni-5] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 77. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-6] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 82. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Tribe Urotrichini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-14].

[mdd-8] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).

[zij-9] J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Urotrichini Gill, 1875, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-25] (ang.).

[fil-10] H. Filhol. Description d’un nouveau genre d’Insectivore provenant des dépots de phosphate de chaux du Quercy. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. Huitième série. 2 (4), s. 177, 1890. (fr.).

[lav-11] R. Lavocat. Révision de la faune des mammifères oligocènes d’Auvergne et du Velay. „Sciences et Avenier”. 32, s. 30, 1951. (fr.).

[hug&mar-12] M. Hugueney & O. Maridet. Evolution of Oligo-Miocene talpids (Mammalia, Talpidae) in Europe: focus on the genera Myxomygale and Percymygale n. gen. „Historical Biology”. 30 (1–2), s. 270, 2017. DOI: 10.1080/08912963.2017.1282477. (ang.).

[lop99-13] А.В. Лопатин / A.V. Lopatin. Олигоценовые и раннемиоценовые насекомоядные (Insectivora, Mammalia) Западного Казахстана / Oligocene and Early Miocene Insectivores (Mammalia) from Western Kazakhstan. „Палеонтологический журнал / Paleontological Journal”. 33 (2), s. 66 / 187, 1999. (ros. • ang.).

[zie-14] R. Ziegler. Moles (Talpidae) from the late Middle Miocene of South Germany. „Acta Palaeontologica Polonica”. 48 (4), s. 637, 2003. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]