Rynna Wawrytki
.jpg)
Rynna Wawrytki – rynna w górnej części północnej ściany Mięguszowieckiego Szczytu w polskich Tatrach Wysokich. Opada z Mięguszowieckiej Szczerby (przełączka między dwoma wierzchołkami Mięguszowieckiego Szczytu) do Zachodu Marusarza. Jej lewe ograniczenie (patrząc od dołu) tworzy Filar Zaremby. Z dolnego końca Rynny Wawrytki opada Kluczowe Zacięcie będące jej przedłużeniem w dół[1][2].
Rynna Wawrytki jest głęboka, skalista, bardzo stroma i ma gładkie dno. Jej deniwelacja wynosi około 120 m. W dolnej części ma pionowy próg kilkumetrowej wysokości (II w skali tatrzańskiej). W górnej części znajdują się zaklinowane głazy. Końcowa jej część pod Mięguszowiecką Szczerbą tworzy kominek. Rynną Wawrytki prowadzą drogi wspinaczkowe:
- Superdirettissima; od ostrogi Gruszki przez Mały Bańdzioch, rysę w Środkowym Bastionie, środkową część Nietoperza, Kluczowe Zacięcie i Rynnę Wawrytki; V, A0, czas przejścia (zimą) 12 godz.[1]
- Direttissima; V, 8 godz.
- Droga klasyczna; II, 4 godz.[1]
Nazwa rynny upamiętnia góralskiego przewodnika Jakuba Gąsienicę Wawrytko[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-04-12].