Ryszard Waksmund

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ryszard Waksmund (ur. 2 czerwca 1950 w Bielawie[1]) – polski historyk i teoretyk literatury, badacz literatury dziecięcej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1973 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach pracował początkowo jako nauczyciel w szkole podstawowej, następnie został zatrudniony na macierzystej uczelni, w Instytucie Filologii Polskiej[2]. Tam w 1982 obronił pracę doktorską „Stałość i zmienność przekazu artystycznego w literaturze dla dzieci i młodzieży z perspektywy komunikacyjnej i kulturowej napisaną pod kierunkiem Bogdana Zakrzewskiego, w 2001 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Od literatury dla dzieci do literatury dziecięcej (tematy-gatunki-konteksty). Pracę na UWr. łączył z pracą na Wydziale Lalkarskim we Wrocławiu PWST w Krakowie[1]. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[2].

Opublikował m.in książki Literatura pokoju dziecinnego (1986), poświęconą literaturze dla XIX wieku i Nie tylko Robinson, czyli o oświeceniowej literaturze dla dzieci i młodzieży[1]. Wydana w 2000 rozprawa habilitacyjna dotyczyła teorii literatury[1].

Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Bielawie, gdzie objął funkcję wiceprezesa Towarzystwa Przyjaciół Bielawy[3].

W 2023 został członkiem honorowym Polskiej Sekcji IBBY[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Stanisław Frycie, Marta Ziółkowska-Sobiecka, Wioletta Bojda Leksykon literatury dla dzieci i młodzieży, wyd. Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, Piotrków Trybunalski 2007, s. 756-761
  2. a b Agata Sałamaj Czterech nowych profesorów tytularnych, Przegląd Uniwersytecki, nr 3/200 (2013), s. 48-49
  3. a b Członkowie honorowi Polskiej Sekcji IBBY