Rzepka (wiersz)
Rzepka – wiersz Juliana Tuwima[1] pierwsze wydanie książkowe miało miejsce w 1938 roku[2], inspirowany bajką rosyjską[3][4].
Streszczenie[edytuj | edytuj kod]
Wiersz opowiada o dziadku, który posadził w ogrodzie rzepkę i nie potrafi jej sam wyrwać. W każdej zwrotce prosi on o pomoc kolejną osobę lub zwierzę, m.in. babcię, wnuczka, psa, kota czy kurę, którzy dołączają jedno po drugim do łańcucha pomocników. Za każdym razem wszystkie biorące udział w wyrywaniu rzepki postacie są wyliczane, począwszy od dziadka, a rozrastająca się lista stanowi główne źródło komizmu wiersza. W końcu rzepka zostaje wyrwana i wszyscy po kolei upadają, co jeszcze raz pozwala na wyliczenie.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Wiersz zbudowany jest z 10 zwrotek, które wydłużają się o jeden wers wraz z każdą przybywającą postacią. W wierszu występuje refren, który powtarza się regularnie:
Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę!
Pocą się, sapią, stękają srogo,
Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą!
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Co tworzył Julian Tuwim?. [dostęp 2014-06-06]. (pol.).
- ↑ Pozycja 23. http://www.tuwim.org/index.php?s=13
- ↑ Julian Tuwim: Wiersze dla dzieci. Warszawa: Nasza księgarnia, 1987. ISBN 83-10-08050-6.
- ↑ Klasyka: Rzepka. bajkochlonka.pl. [dostęp 2021-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-09)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- * Rzepka w bibliotece Wolne Lektury