Sójkowiec rdzawoszyi
| Pterorhinus ruficollis[1] | |||
| (Jardine & Selby, 1838) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
sójkowiec rdzawoszyi | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Sójkowiec rdzawoszyi[3] (Pterorhinus ruficollis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny pekińczyków (Leiothrichidae). Osiadły[4].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Gatunek dawniej przypisywany do rodzajów Dryonastes[5][6], Garrulax[4][5][1][7] lub Ianthocincla[5][8], obecnie umieszcza się go w rodzaju Pterorhinus[3][9].
Jest to gatunek monotypowy[4][6][9].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wielkość ciała sójkowca rdzawoszyjego mieści się w zakresie 22–27 cm, a dorosły osobnik może ważyć od 51 do 73 g[4][10]. Ubarwienie w dużej części oliwkowo-brązowe, popielaty ogon, potylica oraz czubek głowy. Dolna część stosiny pióra jasnoszara. Czerwonawy znak w kształcie przypominającym półksiężyc na bokach szyi, partie ciała poniżej ogona w tym samym kolorze. Przednia część szyi i głowy czarna, łącznie z okolicą oczodołów oraz pokrywami usznymi. Dziób czarny, nogi ciemnoszare. Tęczówki czerwone[11][12].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkują obszar obejmujący:
- północno-wschodni Bangladesz
- północno-wschodnie Indie
- zachód, północ i północny wschód Mjanmy
- południowo-centralną część Nepalu
- przyległe tereny w Chinach (południowo-wschodni Tybet, zachodni Junnan)[2][4][6]
Wielkość całego terenu występowania szacuje się na 700 000 km²[2].
Obserwowany w lasach mieszanych szerokolistnych oraz na ich obrzeżach, w niskich zakrzewieniach i wysokiej trawie, a także blisko ludzkich siedzib – na terenach rolniczych i w ogrodach[2][4][13].
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Spożywa owady, m.in. mrówki, a także niewielkie mięczaki. Żywi się również jagodami i nasionami[4].
Zachowanie i rozród[edytuj | edytuj kod]
Sójkowce rdzawoszyje rozmnażają się w okresie od marca do sierpnia. Gniazda stosunkowo głębokie, wykonane z suchych bambusów, liści, trawy i korzonków[4], znajdowane m.in. na użytkach zielonych[13].
Głos: opisywany jako szybko powtarzane, raczej przyjemne gwizdanie wiwi’wi-whu, whi-yi-ha[4].
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje sójkowca rdzawoszyjego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[2]. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako często spotykany do rzadkiego. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Garrulax ruficollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-02-11] (ang.).
- ↑ a b c d e f BirdLife International, Garrulax ruficollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-02-11] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Leiothrichidae Swainson, 1831 - pekińczyki - Babblers, laughing-thrushes and allies (wersja: 2018-11-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-11].
- ↑ a b c d e f g h i Collar, N. & Robson, C.: Rufous-necked Laughingthrush (Garrulax ruficollis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-11-05].
- ↑ a b c Denis Lepage, sójkowiec rdzawoszyi Pterorhinus ruficollis, [w:] Avibase - Światowa baza danych ptaków [online] [dostęp 2021-02-11].
- ↑ a b c Rufous-necked Laughingthrush (Dryonastes ruficollis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-30)]. (ang.).
- ↑ Garrulax ruficollis (Jardine & Selby, 1838) [online], www.gbif.org [dostęp 2018-07-06] (ang.).
- ↑ Taxonomic Changes for Garrulax ruficollis [online], iNaturalist.org [dostęp 2018-07-06] (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Laughingthrushes and allies. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ Garrulaxe à col roux - Garrulax ruficollis - Rufous-necked Laughingthrush, [w:] Oiseaux.net [online] [dostęp 2018-07-06] (ang.).
- ↑ Journal of the Asiatic Society of Bengal, Bishop's College Press, 1843 [dostęp 2018-07-06] (ang.).
- ↑ Illustrations of ornithology, by sir W. Jardine and P.J. Selby with the co-operation of J.E. Bicheno [and others]., 1826 [dostęp 2018-07-06] (ang.).
- ↑ a b Hem Sagar Baral, Dhan Bahadur Chaudhary & Hem Subedi. Status of Rufous-necked Laughingthrush Dryonastes ruficollis in Nepal. „Indian Birds”. 8 (2), 2013. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Galeria zdjęć sójkowca rdzawoszyjego – Oriental Bird Club Image Database
- Galeria zdjęć sójkowca rdzawoszyjego – iGoTerra
- Zapis dźwięków wydawanych przez sójkowca rdzawoszyjego – xeno-canto