Sławomir Musiej
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
samorządowiec, działacz związkowy |
| Odznaczenia | |
 
| |
Sławomir Tomasz Musiej (ur. 23 października 1952 w Siedlcach) – polski samorządowiec, działacz związkowy i opozycyjny w PRL.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Stanisława i Haliny[1]. W 1973 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Siedlach, następnie pracował w PKS Siedlce, Odlewni Staliwa Stalchemak i Wojewódzkim Związku Spółdzielczości Pracy. Od września 1980 członek NSZZ „Solidarność”, został sekretarzem Oddziału Siedlce Regionu Mazowsze i delegatem na Wojewódzki Zjazd Delegatów, a także redaktorem „Serwisu Bieżącego”. 13 grudnia 1981 internowany w ośrodkach odosobnienia w Białej Podlaskiej, Włodawie, Lublinie oraz Kwidzynie (w tym ostatnim uczestniczył w buncie więźniów i głodówce, został pobity przez Służbę Więzienną). Zwolniono go w październiku 1982, po utracie pracy podjął własną działalność gospodarczą. W latach 1983–1989 członek Terenowej (potem Oddziałowej) Komisji Wykonawczej „S” Siedlce, od 1989 członek Tymczasowego Zarządu Regionu Mazowsze. Organizował kolportaż podziemnej prasy w regionie podlaskim. Został członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej i działaczem Diecezjalnego Komitetu Charytatywno-Społecznego w Siedlcach[2].
Od 1989 do 1998 delegat na Wojewódzkie Zjazdy Delegatów Regionu Mazowsze i Krajowe Zjazdy Delegatów „Solidarności”. Został członkiem władz i wiceprzewodniczącym Zarządu Regionu Mazowsze i od 1989 do 1995 przewodniczącym oddziału siedleckiego. W wyborach parlamentarnych w 1993 otwierał siedlecką listę okręgową Komitetu Wyborczego NSZZ „Solidarność”[3]. W kadencji 1994–1998 radny Rady Miejskiej w Siedlcach z ramienia Siedleckiego Towarzystwa Samorządowego, wszedł w skład zarządu miasta. Został współzałożycielem Stowarzyszenia Pomocy Społecznej, Rehabilitacji i Resocjalizacji im. Hansa Christiana Koffedy, od 1998 prowadził własną działalność gospodarczą. W 2001 zrezygnował z członkostwa w NSZZ „Solidarność”[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 2011 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce[4]. W 2016 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-08-16].
- ↑ a b Krzysztof Biernacki: Musiej Sławomir. encysol.pl. [dostęp 2022-08-16].
- ↑ Poland – candidate data [online], University of Essex [zarchiwizowane z adresu 2015-02-26] (ang.).
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 611
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 1024
- Członkowie władz regionalnych Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Działacze KIK
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Ludzie urodzeni w Siedlcach
- Ludzie związani z prasą podziemną w Polsce 1945–1989
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Polscy przedsiębiorcy XX wieku
- Radni Siedlec
- Urodzeni w 1952