Sławomir Tkacz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Tkacz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

21 października 1972
Gliwice

doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: teoria i filozofia prawa
Alma Mater

Uniwersytet Śląski

Doktorat

2001 – prawo
Uniwersytet Śląski

Habilitacja

2015 – prawo
Uniwersytet Śląski

profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Śląskiego

Sławomir Tkacz (ur. 21 października 1972 w Gliwicach) – polski prawnik, specjalista w zakresie teorii prawa i filozofii prawa, adwokat, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent IV Liceum Ogólnokształcącego w Gliwicach. W 1996 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego. W 2001 na podstawie napisanej pod kierunkiem Józefa Nowackiego pracy pt. Klauzula „sprawiedliwość” w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego otrzymał na macierzystym wydziale stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: teoria prawa. Jego rozprawa doktorska uzyskała pierwszą nagrodę XXXVII Ogólnopolskiego Konkursu organu Komitetu Nauk Prawnych PANPaństwo i Prawo” na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk prawnych. W 2015 na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. O zintegrowanej koncepcji zasad prawa w polskim prawoznawstwie (Od dogmatyki do teorii) uzyskał na Wydziale Prawa i Administracji UŚl stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa[1]. 1 maja 2018 został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach zatrudnionym w Katedrze Teorii i Filozofii Prawa Wydziału Prawa i Administracji UŚl[1][2].

W pracy naukowej zajmuje się problemami z zakresu teorii prawa, w szczególności problematyką teoretyczno-prawnych problemów wynikających z orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, zagadnieniami wykładni prawa, argumentacji prawniczej, techniki legislacyjnej oraz zagadnieniem zasad konstytucyjnych. Prowadzi także badania nad myślą teoretyczno-prawną w Polsce w okresie międzywojennym.

W latach 2003–2006 odbył aplikację prokuratorską w Prokuraturze Rejonowej w Gliwicach, po czym zdał egzamin prokuratorski. Wpisany na listę adwokatów Okręgowej Rady Adwokackiej w Katowicach. Od 2007 współpracuje z Biurem Rzecznika Praw Obywatelskich[3].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Sławomir Piekarczyk, Sławomir Tkacz, Wykładnia autentyczna w świetle nauki o wykładni prawa, Katowice: UŚ, 2023.
  • Sprawiedliwość w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, Katowice: UŚ, 2003.
  • O zintegrowanej koncepcji zasad prawa w  polskim prawoznawstwie (Od dogmatyki do teorii), Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2013.
  • J. Nowacki, Z. Tobor, S. Tkacz, I. Bogucka, A. Bielska-Brodziak, L. Rodak, A. Wentkowska, Wstęp do prawoznawstwa, wydanie 5. uzupełnione i poprawione, Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2016.
  • G. Krawiec, S. Tkacz, A. Wentkowska, Ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych. Wykładnia przepisów nowelizujących w świetle regulacji europejskich, Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, 2012.
  • Leksykon prawa dla polityków, Polskie Wydawnictwo Prawnicze, 2011 (47 haseł wspólnie z Z. Toborem).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dr hab. Sławomir Tkacz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-06-12].
  2. dr hab. prof UŚ Sławomir Tkacz. us.edu.pl. [dostęp 2018-06-12].
  3. Katedra Teorii i Filozofii Prawa Uniwersytetu Śląskiego. www.tif.us.edu.pl. [dostęp 2018-08-08]. (ang.).