Słońce (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Słońce
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Maszkowski

Pierwsza wzmianka

1388[1]

Słońce (zwany też Maszkowski[2]) – polski herb szlachecki pochodzący z Niemiec.

Blazonowanie[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym słońce złote. W klejnocie trzy pióra strusie.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Majdanowicz[3], Massakowski[3], Maszkowski[3], Mazaraki[3].

Niesiecki podaje opinię Nałęcza-Małachowskiego, zgodnie z którą indygenowana w 1764 rodzina Lascaris posługiwała się herbem Słońce[4]. Jest to jednak uproszczenie – herb Lascarisów przedstawiał dwugłowego orła czarnego ze słońcem na piersi[5].

Inne herby Maszkowskich[edytuj | edytuj kod]

Maszkowscy łęczyccy od 1414 r. pieczętują się herbem Abdank[6]. Są też Maszkowscy herbu Jastrzębiec[7].

Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]

Słońce jako godło heraldyczne[edytuj | edytuj kod]

Symbol słońca stanowi popularne godło w europejskich herbach. Przedstawiane bywa w różnych barwach heraldycznych. Godło najczęściej jest barwy or (złotej) lub argent (srebrnej) w polu barwy azure (niebieskim), gules (czerwonym) lub sable (czarnym). Czasami pole ma barwę vert (zieloną).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]