SMS S 57
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Wodowanie | |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
5 maja 1916 |
| Wycofanie ze służby |
10 listopada 1916 |
| Los okrętu |
zatopiony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 919 t |
| Długość |
na linii wodnej: 82,5 m |
| Szerokość |
8,4 m |
| Zanurzenie |
3,6 m |
| Napęd | |
| 3 kotły parowe turbiny parowe Schichau 2 śruby napędowe 24 000 KM | |
| Prędkość |
34 węzły |
| Zasięg |
1960 Mm/17 w. |
| Uzbrojenie | |
| 3 x armata okrętowa 8,8 cm KL/45 6 x wyrzutnia torped kal. 500 mm 24 miny | |
| Załoga |
85 |
SMS S 57 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej, dziewiąta jednostka typu S 49. Okręt wyposażony był w trzy kotły parowe opalane ropą, a zapas paliwa wynosił 305 ton[1]. Zatonął na minie w Zatoce Fińskiej 10 listopada 1916 roku.
Wchodził w skład X Flotylli[2]. Zatonął na rosyjskiej zagrodzie minowej w Zatoce Fińskiej 10 listopada 1916 roku o 22.18, na pozycji 59°21′N 22°29′E/59,350000 22,483333[3]. Zginęły dwie osoby z załogi[3]. Na tej samej zagrodzie w nocy 10/11 listopada zatonęło sześć innych niszczycieli flotylli (S 58, S 59, V 72, V 75, V 76, G 90)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 168-169.
- ↑ a b Rafał Mariusz Kaczmarek. Fiasko operacji „Nil”. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 11/2009. XIV (95), s. 34, listopad 2009.
- ↑ a b Trubicyn 2000 ↓, s. 61.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: S49 large torpedo boats (1915-1917). Navypedia. [dostęp 2018-12-12]. (ang.).
- Siergiej Trubicyn: Eskadriennyje minonoscy i minonoscy Giermanii (1871-1918 gg.). Sankt Petersburg: 2000, seria: Bojewyje Korabli Mira. (ros.).