SM U-57

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SM U-57
ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

U-57

Historia
Stocznia

AG Weser, Brema

Początek budowy

październik 1914

Położenie stępki

25 sierpnia 1915

Wodowanie

29 kwietnia 1916

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

6 lipca 1916

Wycofanie ze służby

24 listopada 1918

Los okrętu

złomowany w 1921

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


786 ton
954 ton

Długość

67 m

Szerokość

6,32 m

Zanurzenie

3,79 m

Zanurzenie testowe

50 metrów

Napęd
2 silniki Diesla (2x850 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


14,7 węzła
8,4 węzła

Zasięg

powierzchnia: 7730 Mm / 8 węzłów
zanurzenie: 55 Mm / 5 węzłów

Uzbrojenie
6 torped, działo 88 mm
Wyrzutnie torpedowe

4 x 500 mm (dziób-rufa)

Załoga

38

SM U-57niemiecki okręt podwodny typu U-57 zbudowany w AG Weser, Bremie w latach 1914-1916. Wodowany 26 kwietnia 1916 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 6 lipca 1916 roku. Służbę rozpoczął w II Flotylli, a jego dowódcą został kapitan Carl-Siegfried Ritter von Georg[1]. U-57 w czasie siedmiu patroli zatopił 55 statków o łącznej pojemności 91,606 GRT, jeden okręt wojenny o wyporności 1,250 GRT oraz uszkodził 6 statków o wyporności 15 687 BRT. 7 lipca 1916 roku okręt został przydzielony do II Flotylli.

W czasie swojego pierwszego patrolu bojowego U-57 operował na Morzu Północnym w rejonie Filey oraz Scarborough. 24 sierpnia 1916 roku U-57 zatopił 10 brytyjskich trawlerów oraz jeden uszkodził, a 25 sierpnia zatopił kolejnych 10 brytyjskich trawlerów.

23 października 1916 roku na zachód od wybrzeży Irlandii U-57 zatopił brytyjski okręt wojenny HMS „Genista”[2]. W wyniku ataku życie straciło 73 członków załogi.

Największym zatopionym przez U-57 statkiem był brytyjski parowiec SS „Rowanmore” płynący z ładunkiem z Baltimore do Liverpoolu. 26 października około 128 mil na północny zachód od Fastnet Rock U-57 storpedował SS „Rowenmore”. W wyniku ataku nikt nie poniósł śmierci, ale dowódca dostał się do niewoli[3].

20 grudnia Günther Sperling zastąpił Carl-Siegfrieda Ritter von Georga. Sperling dowodził okrętem bez zwycięstw do 6 marca 1918 roku. Kolejnym dowódcą był Walter Stein. Za jego kadencji U-57 także nie odniósł żadnych zwycięstw.

24 listopada 1918 roku U-57 został poddany Francji i w 1921 roku zezłomowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Carl-Siegfried Ritter von Georg (27 sierpnia 1886 - 26 września 1957), pierwszy dowódca okrętu. Od 20 grudnia 1917 roku dowódca SM U-101. 24 kwietnia 1918 roku odznaczony Pour le Mérite. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  2. HMS Genista {+1916) - Wrecksite.eu
  3. Rowanmore - Ships hit during WWI Ubot.net.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 29. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 177. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 104. ISBN 1-85367-623-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]