Przejdź do zawartości

SM U-91 (1917)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-91
Klasa

okręt podwodny

Typ

U-87

Historia
Stocznia

Kaiserliche Werft Danzig

Początek budowy

1915

Położenie stępki

1 sierpnia 1916

Wodowanie

14 kwietnia 1917

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

17 września 1917

Wycofanie ze służby

26 listopada 1918

Los okrętu

poddany Marine nationale i złomowany w lipcu 1921

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

757 ton ↑
998 ton ↓

Długość

65,8 m

Szerokość

6,20 m

Zanurzenie

3,88 m

Zanurzenie testowe

50 m

Napęd
na powierzchni: 2 silniki diesla o łącznej mocy 2400 KM
pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1180 KM
Prędkość

15,6 węzłów ↑
8,6 węzła ↓

Zasięg

11380 Mm (przy prędkości 8 węzłów) ↑
56 Mm (przy prędkości 5 węzłów) ↓

Uzbrojenie
16 torped, działo pokładowe 105 mm
Wyrzutnie torpedowe

4 wyrzutnie torpedowe kal. 500 mm od dzioba i 2 od rufy

Załoga

43

SM U-91niemiecki okręt podwodny typu U-87 zbudowany w Kaiserliche Werft Danzig w Gdańsku w latach 1915–1917. Wodowany 1 sierpnia 1917 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 17 września 1917 roku. 13 grudnia 1917 roku został przydzielony do III Flotylli pod dowództwem kapitana Alfred von Glasenappa[1]. U-91 w ośmiu patroli zatopił 37 statków nieprzyjaciela o łącznej wyporności 87 119 BRT oraz dwa uszkodził o łącznej wyporności 11 821 BRT[2].

W czasie pierwszego patrolu na North Minch, 24 grudnia 1917 roku, U-91 uszkodził brytyjski tankowiec „Elmleaf” o wyporności 5 948 BRT[3].

28 kwietnia 1918 roku około 12 mil na zachód od Bardsey Island U-91 storpedował brytyjski transatlantyk „Oronsa”, płynący z Talcahuano przez Nowy Jork do Liverpoolu, o wyporności 8 075 BRT[4]. W wyniku ataku torpedowego i zatonięcia jednostki zginęły 3 osoby.

Tuż przed zakończeniem wojny 11 października 1918 roku 8 mil od Capbreton U-91zatopił norweski parowiec „Luksefjell” o wyporności 2 007 BRT, płynący z rudą żelaza z Bilbao do Tyne. W wyniku ataku zginęło 7 członków załogi. Ostatnim zatopionym statkiem był francuski statek rybacki „Bayard” o wyporności 55 BRT.

26 listopada 1918 roku okręt został poddany Marine nationale i złomowany w lipcu 1921 w Brest.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred von Glasenapp (7 października 1882 – 3 marca 1958) jedyny dowódca U-91. Poprzednio dowodził SM U-80. Łącznie pod jego dowództwem U-80 i U-91 zatopiły 50 statków o wyporności 121 418 BRT, jeden okręt o wyporności 1 025 BRT oraz sześć uszkodził 47 429 BRT. – Uboat.net WWI U-boat commanders (ang.) [dostęp 2013-05-22].
  2. Ships hit by U 91 – Uboat.net (ang.) [dostęp 2013-05-19].
  3. Ships hit during WWI Elmleaf – Uboat.net (ang.) [dostęp 2013-05-22].
  4. SS Oronsa (+1918) – Wrecksite.eu (ang.) [dostęp 2013-05-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 33. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 178. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 108. ISBN 1-85367-623-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]