Salmonella bongori
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Gromada |
Proteobakterie |
| Klasa |
Gammaproteobakterie |
| Rząd |
Enterobacterales |
| Rodzina |
Enterobacteriaceae |
| Rodzaj |
Salmonella |
| Gatunek |
Salmonella bongori |
| Nazwa systematyczna | |
| Salmonella bongori | |
Salmonella bongori - Gram-ujemna, względnie beztlenowa bakteria o kształcie pałeczki, należąca do rodzaju Salmonella.. Jest patogenem wywołującym chorobę układu pokarmowego, zwaną salmonellozą objawiającą się skurczami i biegunką. Jest izolowana od zwierząt zmiennocieplnych i ze środowiska, bardzo rzadko od ludzi[1]. Bakteria ta po raz pierwszy została wyizolowana z jaszczurki w 1966 roku w Czadzie, w mieście Bongor od którego pochodzi jego nazwa[2].
Pochodzenie i ewolucja[edytuj | edytuj kod]
Początkowo S. bongori uważano za podgatunek należący do rodzaju Salmonella. Jednak w oparciu o podobieństwo DNA, obecnie wszyscy przedstawiciele Salmonelli są pogrupowani tylko w dwa gatunki: S. bongori i S. enterica.
Gatunki Salmonella są blisko spokrewnione z Escherichia coli i szacuje się, że odbiegły od wspólnego przodka około 100 milionów lat temu; ich genomy nadal wykazują znaczne podobieństwo, stąd wiele tożsamości funkcjonalnych. Wiele genów, które są unikalne dla serotypów Salmonella, w porównaniu z E.coli, znajduje się na wyspach patogeniczności Salmonella (SPI)[3]. Te specyficzne dla Salmonelli funkcje obejmują wiele genów ich zjadliwości i charakteryzują rozbieżność S. enterica od S. bongori. Na przykład gen SPI-2, który koduje układy wydzielnicze typu III obecne w S. enterica, nie występuje w S.bongori[4]. Wskazuje się również, że determinanty wirulencji, szczególnie białka efektorowe, są bliżej spokrewnione z enteropatogennymi E. coli, ponieważ brakuje niektórych genów u S. enterica[5].
Zakażenia[edytuj | edytuj kod]
S. bongori uważana jest za salmonellę jaszczurek, jednak istnieją doniesienia o występowaniu jej u psów i ptaków[2][6].
Zakażenie u zwierząt przebiega zazwyczaj bezobjawowo, u psów możliwa biegunka[6].
Zakażenia u ludzi występują niezwykle rzadko i powstają głównie w wyniku kontaktu z gadami.
Badania izolatów z południowych Włoch potwierdzają, iż w przypadku ludzi, zakażenia dotyczą głównie niemowląt i dzieci do 3 roku życia. Objawami zakażenia były biegunka i gorączka. Dzieci te narażone były na kontakt z odchodami jaszczurek podczas raczkowania po podłodze, bądź przebywania na placach zabaw, ze względu na to, iż jaszczurki powszechnie występują na terenie Włoch[2][7].
W przypadkach zapalenia jelit, które wystąpiły u niemowląt w pierwszych miesiącach życia, infekcja mogła być przenoszona poprzez kontakt osobisty i pochodzić od dorosłych, zdrowych nosicieli w rodzinie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Eligia M. Szewczyk, Diagnostyka bakteriologiczna, 2019, ISBN 978-83-01-20699-4.
- ↑ a b c d Maria Foti i inni, Salmonella bongori 48:z35:– in Migratory Birds, Italy, „Emerging Infectious Diseases journal - CDC”, 15 (3), 2009, s. 502-503, DOI: 10.3201/eid1503.080039, PMID: 19239780, PMCID: PMC2681106 [dostęp 2020-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-07] (ang.).
- ↑ Herbert Schmidt, Michael Hensel, Pathogenicity Islands in Bacterial Pathogenesis, „Clinical Microbiology Reviews”, 17 (1), 2004, s. 14–56, DOI: 10.1128/CMR.17.1.14-56.2004, ISSN 0893-8512, PMID: 14726454, PMCID: PMC321463 [dostęp 2020-12-03] (ang.).
- ↑ Sophie Helaine i inni, Dynamics of intracellular bacterial replication at the single cell level, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 107 (8), 2010, s. 3746–3751, DOI: 10.1073/pnas.1000041107, ISSN 0027-8424, PMID: 20133586, PMCID: PMC2840444 [dostęp 2020-12-03] (ang.).
- ↑ Maria Fookes i inni, Salmonella bongori Provides Insights into the Evolution of the Salmonellae, Howard Ochman (red.), „PLoS Pathogens”, 7 (8), 2011, e1002191, DOI: 10.1371/journal.ppat.1002191, ISSN 1553-7374, PMID: 21876672, PMCID: PMC3158058 [dostęp 2020-12-03] (ang.).
- ↑ a b G.M. Giammanco i inni, Persistent Endemicity of Salmonella bongori 48:z35:- in Southern Italy: Molecular Characterization of Human, Animal, and Environmental Isolates, „Journal of Clinical Microbiology”, 40 (9), 2002, s. 3502–3505, DOI: 10.1128/JCM.40.9.3502-3505.2002, ISSN 0095-1137, PMID: 12202604, PMCID: PMC130773 [dostęp 2020-12-03] (ang.).
- ↑ L. Le Minor i inni, [10 new Salmonella serotypes isolated in Chad], „Annales De l'Institut Pasteur”, 116 (6), 1969, s. 775–780, ISSN 0020-2444, PMID: 5363515 [dostęp 2020-12-03].