Samobójstwa w Demminie
Samobójstwa w Demminie – przypadki masowych samobójstw w Demminie w niemieckiej Meklemburgii-Przedpomorzu w 1945 r., w czasie II wojny światowej. Miasto zostało zdobyte 30 kwietnia 1945 r. przez jednostki Armii Czerwonej[1], jednak po wysadzeniu mostów przez wycofujące się wojska niemieckie miasto zostało odcięte od świata, gdyż z trzech stron otaczały je wody: Piany, Tollense i Trebel[2]. W związku z brakiem możliwości ucieczki, od 700 do 1000 Niemców popełniło samobójstwo z obawy przed czerwonoarmistami i zbrodniami, które mogli oni popełnić[1]. Popełniały je głównie kobiety (miejscowe i uciekinierki), zabijając również dzieci[2]. Masowe samobójstwa były skutkiem niemieckiej państwowej propagandy, która od dawna przedstawiała bolszewików jako dzikich i okrutnych[1] (m.in. nagłaśniając zbrodnię w Nemmersdorfie z 12 października 1944 r.[3]), a dodatkowo podsycane przez relacje obecnych w mieście uciekinierów z terenów położonych dalej na wschód. Samobójstwa w Demminie stanowią jeden z przykładów zbiorowych samobójstw popełnianych w 1945 r. w nazistowskich Niemczech[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Największe zbiorowe samobójstwo w historii Niemiec [WYWIAD]. Deutsche Welle, 2015-05-04. [dostęp 2019-05-30]. (pol.).
- ↑ a b O życiu w Demminie. Kurier Szczeciński sp. z o.o, 2018-03-29. [dostęp 2019-05-30]. (pol.).
- ↑ Bartosz T. Wieliński: Zemsta Armii Czerwonej. Gwałty i mordy. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2015-05-04. [dostęp 2019-05-30]. (pol.).