Samuel Kornitzer

Samuel Szmelkes Kornitzer
שמואל שמעלקא קארניצער
Data urodzenia	1905
Data śmierci	1941
	Członek Tymczasowego Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie
Okres sprawowania	1936–1939
Wyznanie	judaizm

Samuel Szmelkes Kornitzer, hebr. שמואל שמעלקא קארניצער (ur. 29 lipca 1905 w Nogyszőllős, zm. 21 lutego 1941 w Auschwitz-Birkenau) – polski rabin, syn Józefa Nechemiasza Kornitzera, ostatniego przedwojennego naczelnego rabina Krakowa.

Od 1935 pełnił funkcję dajana i w latach 1936-1939 członka Tymczasowego Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie. W 1940 wraz z rabinem Schabse Rapaportem przekazał pismo do Rady Głównej Opiekuńczej z prośbą o wstawiennictwo u księcia metropolity Adama Sapiehy, w celu powstrzymania wysiedleń Żydów z getta krakowskiego. Zarówno Rada, jak i Sapieha interweniowali w tej sprawie u władz niemieckich. W rezultacie jednak obaj rabini zostali aresztowani i 21 lutego osadzeni w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Kornitzer otrzymał numer obozowy 10370. Zmarł 25 lutego 1941, o czym świadczy akt zgonu jaki otrzymała żona Kornitzera.

Jego prochy zostały wykupione i pochowane na nowym cmentarzu żydowskim przy ulicy Miodowej w Krakowie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Leszek Hońdo: Nowy Cmentarz Żydowski w Krakowie. Przewodnik - część 1. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2006, s. 101-102. ISBN 83-7188-916-X.