Sander Vossan Eriksen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sander Vossan Eriksen
Data urodzenia

29 grudnia 2000

Klub

Bækkelaget SK

Debiut w PŚ

22 listopada 2020 w Wiśle (13. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

22 listopada 2020 w Wiśle (13. miejsce)

Rekord życiowy

218,0 m na Letalnicy w Planicy (10 grudnia 2020)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Lahti 2019 drużynowo
srebro Oberwiesenthal 2020 indywid.
srebro Oberwiesenthal 2020 druż. miesz.
Inne nagrody
Letni Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2020

Sander Vossan Eriksen (ur. 29 grudnia 2000) – norweski skoczek narciarski, reprezentant klubu Bækkelaget SK. Srebrny medalista mistrzostw świata juniorów (2019 i 2020) oraz uczestnik mistrzostw świata w lotach (2020).

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W FIS Cupie zadebiutował w lipcu 2018 w Villach, a pierwsze punkty zdobył w grudniu 2018 w Notodden, zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie zajął 12. miejsce indywidualnie, a w drużynowym konkursie mężczyzn zdobył srebrny medal[2]. 5 lipca 2019 zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 36. miejsce w Kranju. Pierwsze punkty zdobył tydzień później w Szczuczyńsku zajmując 22. i 6. lokatę. 23 sierpnia 2019 zadebiutował w konkursie Letniego Grand Prix w Hakubie, zajmując 26. miejsce. W zimowej części sezonu 2019/2020 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 7. miejscu. W marcu 2020 po raz drugi wystartował na mistrzostwach świata juniorów, gdzie zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym oraz w drużynie mieszanej, a w drużynie męskiej zajął 4. lokatę[3].

W sierpniu 2020 w Wiśle zajął 8. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix, a we wrześniu na tej samej skoczni dwukrotnie kończył zawody Letniego Pucharu Kontynentalnego na 2. pozycji. 22 listopada 2020 w swoim debiucie w Pucharze Świata, również w Wiśle, zajął 13. miejsce, tym samym zdobywając pierwsze punkty cyklu. W pierwszej połowie sezonu 2020/2021 regularnie startował w Pucharze Świata. W najlepszym występie, 6 grudnia 2020, zajął 12. pozycję w zawodach w Niżnym Tagile. Wystąpił na mistrzostwach świata w lotach narciarskich w 2020, zajmując 28. lokatę indywidualnie. Od stycznia 2021 do końca sezonu występował w Pucharze Kontynentalnym, w którym najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu[4].

Zimą 2021/2022 nie występował na arenie międzynarodowej[5]. W zawodach organizowanych przez FIS po raz ostatni wystartował w grudniu 2022, zajmując 27. i 31. miejsce w konkursach Pucharu Kontynentalnego w Vikersund[6]. W kwietniu 2023 poinformował o zakończeniu kariery sportowej[7]. Dołączył następnie do sztabu trenerskiego reprezentacji Norwegii[8].

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2020 Słowenia Planica 28. miejsce

Starty S.V. Eriksena na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
28. 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 207,0 m 208,0 m 172,5 m 198,0 m 663,3 pkt 213,9 pkt Karl Geiger

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2019 Finlandia Lahti 12. miejsce
2020 Niemcy Oberwiesenthal srebrny medal

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2019 Finlandia Lahti srebrny medal[a]
2020 Niemcy Oberwiesenthal 4. miejsce[b], srebrny medal (drużyna mieszana)[c]

Starty S.V. Eriksena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
12. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 91,0 m 92,0 m 227,1 pkt 25,0 pkt Thomas Aasen Markeng
2.srebro 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[a] 90,0 m 90,5 m 976,8 pkt (232,8 pkt) 2,9 pkt Niemcy
2.srebro 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 92,5 m 108,0 m 230,9 pkt 7,4 pkt Peter Resinger
4. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[b] 101,5 m 102,0 m 813,3 pkt (233,0 pkt) 87,0 pkt Słowenia
2.srebro 8 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. miesz[c]. 100,5 m 103,5 m 1021,7 pkt (280,4 pkt) 1,6 pkt Austria

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[9]
2020/2021 43.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2020/2021[10]
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
13 31 34 19 12 22 47 50 41 43 q - - - - - - - - - - - - - - 63
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[9]
2020/2021 48.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2019 64.
2020 13.
2021 87.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

Źródło[10]
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 26 31 - - 5
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
8 23 40
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 29 - - - - - 2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[12]
2019/2020 26.
2020/2021 21.
2022/2023 99.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[10]
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
16 21 - - 41 34 10 15 - - 13 7 - - - - 13 11 - - - 167
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - 34 43 13 54 11 6 4 10 4 5 42 25 - - 261
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
27 31 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[12]
2019 20.
2020 2.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 września 2020 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 126,5 m 135,0 m 251,1 pkt 2. 3,8 pkt Martin Hamann
2. 19 września 2020 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,5 m 123,0 m 257,6 pkt 2. 5,1 pkt Martin Hamann

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[10]
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
36 31 22 6 6 10 - - 20 25 10 18 14 19 39 39 201
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
2 2 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[13]
2018/2019 127.
2019/2020 40.
2021/2022 155.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 grudnia 2019 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 93,5 m 94,0 m 243,7 pkt 3. 12,1 pkt Stefan Rainer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

Źródło[10]
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
45 47 - - - - 28 21 - - - - - - - - - - 13
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - - - - - - - - - - - 3 4 - - - - - - - - 110
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - - - - - - - 25 dq - - - - - - - - - 6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skład zespołu: Fredrik Villumstad, Anders Ladehaug, Sander Vossan Eriksen i Thomas Aasen Markeng
  2. a b Skład zespołu: Bendik Jakobsen Heggli, Jens Gaarder, Ole Kristian Baarset i Sander Vossan Eriksen
  3. a b Skład zespołu: Eirin Maria Kvandal, Bendik Jakobsen Heggli, Thea Minyan Bjørseth i Sander Vossan Eriksen

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-04-28]. (pol.).
  2. ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-22]. (ang.).
  3. ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
  4. ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-21]. (ang.).
  5. ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-19]. (ang.).
  6. ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-28]. (ang.).
  7. Wiktor Marczuk: Sander Vossan Eriksen zakończył karierę. „Teraz skupię się na innych rzeczach”. skokipolska.pl, 2023-04-28. [dostęp 2023-04-28].
  8. Wojciech Skucha: Wstrząs mózgu Sondre Ringena. skijumping.pl, 2023-12-27. [dostęp 2023-04-28].
  9. a b ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-07]. (ang.).
  10. a b c d e Adam Kwieciński: ERIKSEN Sander Vossan 2000.12.29 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-04-28].
  11. ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-07]. (ang.).
  12. a b ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-07]. (ang.).
  13. ERIKSEN Sander Vossan - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-07]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]